موضوع: انجمن شاعران آماتور

روزه دارم من و افطار از آن لعل لب است
آري افطار رطب در رمضان مستحب است

روز ماه رمضان زلف ميفشان كه فقيه
بخورد روزه خود را به گمانش كه شب است

زير لب وقت نوشتن همه كس نقطه نهد
اين عجب نقطه خال تو به بالاي لب است

يارب اين نقطه لب را كه به بالا بنهاد ؟
نقطه هر جا غلط افتاد مكيدن ادب است

شحنه اندر عقب است ومن از آن مي ترسم
كه لب لعل تو آلوده به ماء العنب است

منعم از عشق كند ناصح و آ گه نبود
شهرت عشق من از ملك عجم تا عرب است

گر صبوحي به وصال رخ جانان جان داد
سودن چهره به خاك در كويش سبب است

شعر از شاطر عباس صبوحی قمی