موضوع: انجمن شاعران آماتور

ممنون از مدیر باشگاه بابت اولین دشت تاپیک شاعران امروز

---------- Post added at 12:42 AM ---------- Previous post was at 12:39 AM ----------

دلبر به من رسید و جفا را بهانه کرد
افکند سر به زیر و حیا را بهانه کرد

آمد به بزم و ، دید من تیره روز را
ننشست و رفت تنگی جا را بهانه کرد

رفتم به مسجد از پی نظاره ی رخش
بر رو گرفت دست و ، دعا را بهانه کرد

آغشته بود پنجه اش از خون عاشقان
بستن به دست خویش حنا را بهانه کرد

خوش میگذشت دوش صبوحی بکوی او
بر جا نشست و، شستن پا را بهانه کرد

از شاعر مورد علاقه من شاطر عباس صبوحی قمی

---------- Post added at 12:49 AM ---------- Previous post was at 12:42 AM ----------

می گویند مرا آفریدند از استخوان دنده چپ مردی
به نام آدم حوایم نامیدند

یعنی زندگی تا در کنار آدم یعنی انسان
همراه و هم صدا باشم
می گویند میوه سیب را من خوردم شاید هم گندم را
و مرا به نزول انسان از بهشت
محکوم می نمایند بعد از خوردن گندم و یا شاید سیب

چشمان شان باز گردید مرا دیدند
مرا در برگ ها پیچیدند
مرا پیچیدند در برگ ها
تا شاید
راه نجاتی را از معصیتم پیدا کنند

نسل انسان زاده منست من حوا فریب خوردۀ شیطان
و می گویند
که درد و زجر انسان هم زاده منست زاده حوا
که آنان را از عرش عالی به دهر خاکی فرو افکند
شاید گناه من باشد
شاید هم از فرشته ای از نسل آتش
که صداقت و سادگی مرا به بازی گرفت و فریبم داد مثل همه که فریبم می دهند
اقرار می کنم دلی پاک معصومیتی از تبار فرشتگان و
باوری ساده تر و صاف تر از آب های شفاف جوشنده یک چشمه دارم

گاه بهشت را زیر پایم نهادند و
گاه ناقص العقل و نیمی از مرد خطابم نمودند
گاه سنگبارانم نمودند و
گاه به نامم سوگند یاد کرده و در کنار تندیس مقدسم
اشک ریختند
گاه زندانیم کردند و
گاه با آزادی حضورم جنگیدند و
گاه قربانی غرورم نمودند و
گاه بازیچه خواهشهایم کردند
* اما حقیقت بودنم را
و نقش عمیق کنده کاری شده هستی ام را
بر برگ برگ روزگار
هرگز
منکر نخواهند شد