موضوع: انجمن شاعران آماتور

خارج از وزن، سبک، وحشی به ته خط رسیدن و ریدن
به تمام اونچه گفتن و گفتی با چشای خیس خندیدن
مثل یک آلتم پس از انزال تو دیالوگ با یه گله ی خوشحال
مث یه خواب بد تو ذهن یک سگ پیر که تمام عمرو شاشیده رو دیوار
مثل کفتار زوزه می کشم شبرو شکل یک زخم رو تنی بیمار
دیگه مشروب مست شده از من من یه خاکسترم از این سیگار
دلخوشم نکن ،که پشت این سنگر لشکری از سکوت و ترس و تردیده
ما همیشه دروغ می گفتیم گرگ اینجا تو گله خوابیده
مثل یه زن تو تجاوزی جنسی شل گرفتم که درد کمتر شه
یه پل شکسته بین دو هیچ خطرش هست که باز خم تر شه
یه سرنگ آلوده توی رگم پر ویروس دلتنگی و وحشت
مثل یه بچه گربه که لگد خورده خاطراتش تو کوچه ای خلوت
شرم یک حلقه ی ازدواجم که توی طاق مستراح افتاد
مث تشویش دختری دانشجو که واسه نمره خوابیده با استاد
اثر سیلی دبیر رو صورت بغض انگشت از فشار مداد
مادرم تو محرم نماز می خوند یه کسی پای تلویزیون فحش می داد
توی چت پشت یک مونیتور خسته بی کسی های خستمو بغل کردی
من تورو بو کشیدم از غم و تو امشب میرزا رو گوش می کردی
وقتی زرتشت احمق نیچه غار تنهاییشو به ادما می فروخت
یه کسی شبیه تو حوا ،من آدمی که لای ادما می سوخت
یه درختم که کرم های تنش تنها دلخوشی شبهاشن
یه کویری که خواب می بینه رو تنش آب می پاشن
خارج از وزن،یه نت لالم که دل از سمفونی شدن کند
بی صدا تر از همیشه داره با چشای خیس می خنده