موضوع: یک روز آفرود در دیزین همراه با حادثه

نوشته اصلی توسط Kenji

رفت:

تازه از اینجا به بعد فکر کنم ماجرا شروع می شه.

راه پایین رفتن که نبود. پس من به آقای بهرامی و کی تی امشون زحمت دادم و ترکشون نشستم و به راز آفرینش ایمان آوردم.

در مورد کی تی ام 250 فقط همین رو می شه گفت: "هیچ موتوری در ایران وجود نداره که بتونه به راکبش تا این حد لذت بده. حتی به ترکنشینش"

در شیب بسیار بالا نزدیک به 4 بار سر موتور اومد بالا که با تجربه و مهارت بی نظیر آقای بهرامی شیب ها یکی بعد از دیگری رد می شد!

به همین وضع از آسفالت به طرف پایین حرکت کردیم. تقریبا کاملا هوا تاریک شده بود. با دیدن ترافیک فوق العاده سنگین تصمیم بر این گرفته شد که از دل کوه به سمت انتهای اتوبان ارتش مسیر رو تغییر بدیم. تقریبا تاریکی مطلق! دل کوه! صدای 4 موتور زوزه می کشید و تجربه ی بی نظیری بود.

کی تی ام در شتاب قابل وصف نیست. در همین مسیر آقای بهرامی وقتی دستشون رو می پیچوندن تا گاز بیشتری به موتور بدن اگر من ایشون رو ول می کردم هیچ وقت نمی تونستم خودم رو نگه دارم و قطعا با موتور دهها متر فاصله می گرفتم.

غرش کی تی ام واقعا گوش نواز ترین صداییه که یه موتور 250 سی سی می تونه تولید بکنه.

و صد البته راکب کی تی ام باید مهارتی داشته باشه که در انواع پیچ دو ترک واقعا باور نکردنی حرکت کنه که آقای بهرامی بی نظیر انجام می دادن.

===

عکس ها اضافه می شن.

خدمت دوستان عرض کنم که وقتی علیرضا رو موتور من نشست هوا تقریبا تاریک بود. اون قسمت فشم به تهران هم تاریکی مطلق.

می خواستم گاز بدم و خا ک ریز های کنار جاده رو بالا برم هیچ چیز نمی دیدیم. دوستان می دونند خود چراغ موتور جلو رو یک بعدی روشن می کنه پس سایه ایجاد میشه تو ناهمواری آفرود.

خیلی با احتیاط اومدم ولی با این حال چند مرتبه جلوی موتور آسمون رو ماچ کرد که اگر سریع گاز رو ول نکنی سریع موتور بر میگرده. اگر هم کم گاز بدی تو شیب می مونی.

یک حد وسط داره خصوصا 2 ترک که تعادل بسیار مشکل هست. خلاصه شب بود و من خیلی رعایت کردم. اگر می خواستم گاز بدم دقیقا حس سوار شدن رو ترن هوایی های خفن رو داری.


دائم می گفتم علی رضا خودت رو محکم نگه دار. آخر وقت و خسته بودیم. اگر یک لحظه دستش ول می شد تمام بود. اون هم با کنجکاوی سرش رو آورده بود کنار کاسکت من داشت جلو

رو نگاه می کرد.

تنها نکته روحیه هست. بعضی ها بعد از حادثه می شینن عزا میگیرن و حال همه رو خراب می کنند. اما در برگشت روحیه مثل شروع برنامه خوب بود.

---------- Post added at 03:46 PM ---------- Previous post was at 03:39 PM ----------

نوشته اصلی توسط شفیع

علی آقا،
به نظرم مشکل از همون دو ضعف روان هست !
روان موتوریه که در شیب های تند باید دور بگیره (سرعت بگیره) و این دور گرفتن تا یه جایی می تونه موتور هدایت کنه، بقیه اش ...
و ترمز عقب، ...

من گاها به شوخی می گم...

می گم روان رو بدید به من و موتور من رو بگیرید... اگر بخوام گاز بدم با روان محال هست تو آفرود بهش برسید.

جواب خیلی ساده هست... با موتور من اشاره کنی راکب رو پرت می کنه...

توانایی که بخواد همون روان رو بیاره تو مسیر های صعب العبور کم نیست.