موضوع: انجمن شاعران آماتور

باید که شیوه‌ی سخنم را عوض کنم
شد، شد، اگر نشد، دهنم را عوض کنم

گاهی برای خواندن یک شعر لازم است
روزی سه بار انجمنم را عوض کنم

از هر سه انجمن که در آن شعر خوانده‌ام
آنگه مسیر آمدنم را عوض کنم

در راه اگر به خانه‌ی یک دوست سر زدم
این‌بار شکل در زدنم را عوض کنم

وقتی چمن رسیده به اینجای شعر من
وقت است قیچی چمنم را عوض کنم

باید پس از شکستن یک شاخ دیگرش
جای دو شاخ کرگدنم را عوض کنم

وقتی چراغ مه شکنم را شکسته‌اند
باید چراغ مه‌شکنم را عوض کنم

عمری به راه نوبت ماشین نشسته‌ام
امروز می‌روم لگنم را عوض کنم

با من برادران زنم خو ب نیستند
باید برادران زنم را عوض کنم

دارد قطار عمر کجا می‌برد مرا؟
یارب! عنایتی! ترنم را عوض کنم

ور نه ز هول مرگ زمانی هزار بار
مجبور می‌شوم کفنم را عوض کنم

دستی به جام باده و دستی به زلف یار
پس من چگونه پیرهنم را عوض کنم؟

---------- Post added at 10:42 PM ---------- Previous post was at 10:10 PM ----------

دی با صنمم بر لب یك جــــــوی نشستیم
یك چای بخوردیم و بسی تخمه شكستیم

(البت كمی آن سوتر از این محفل ســــاده
بودند دو جیـن عضو قدیم خــــــــــــانواده)

كوتــــــــاه سخن آنكه من و شاهـد گیتی
بودیم به صحبت ؛ سخنانی درپیتــــــــی!

گفتم: صنما راز خم این مژه چون اســــت؟
كز قامت آن ملك جهان كوچك و دون است!

گفتا: صنما! ول بنما! این چه سوال است؟
كز لطف ریمل این مژه در حد كمال است!

گفتم: چه كسی زخم بر آن بینی بی نقص نشانده؟
لب تر بنما نفــــــــــــــــــله كنم، صبـــر نمــــانده!

گفتا كه : دماغم همه مدیون همین است
این زخـــمه جـــراح، نه از مایه كین است

گفتم: صنما این چه عجب دیده سبزی است تو داری؟
خواهم كه زنم جلد بر این تحفه، بده چســــب نواری!

گفتا: صنـــما خر نشو! ما را نده آزار
گویند به این � لنز ملون � همه بازار!

گفتم كه: از این شعشعه طره زلفان تو مستم
ای بار خدایا! فتبارك به تو، از جای بجـــــستم!

گفتا كه : مد موی من از نوع كـلنگی است!
مهواره نشان داد! مدش عند فرنگی است!

(این نـــــــــــكته تذكر بدهم خدمت خوبان
دربـــــــــــــــــاره آن شعشعه طره زلفان؛

آن شــــــعشعه كه صحبت آن رفت به بالا
از پشت حجاب آمد و تـــــابید!!! ، به مولا!)

گفتم: صنما این چه جلوبندی و رینگ است!؟
این كار خدا نیست، بساط تیـونیـنــگ است!