موضوع: نقل قول های زیبا

بروبچ جمله باحال و تک اینور اونور شنیدید اینجا بزنید.

از جایی کپی نکنید فله ای. به دلتون نشست بچسبونید اینجا ما هم بخونیم به دل ما هم بچسبه

---------- Post added at 10:09 PM ---------- Previous post was at 10:08 PM ----------

فاحشه بودن به تن فروشی نیست. به فروختن خاطرات قدیمی به بهای ورود یک تازه وارد است

یعنیییی ببیییین راضیییم ازت.....=))

ازین زیبا تر نشنیدم

براي خوشبخت بودن ، به هيچ چيز نياز نيست جز به نفهميدن !

پس تا مي تواني خر باش تا خوش باشي.

برای قانع کردن دیگران
دلیل قاطع و زبانی نرم داشته باش
مثل انگلیسی

سلامتی پنگوئن که نیم وجب قد داره ولی لاتی راه میره،سلامتی سند باد که بچه شیراز نبود ولی همه دنیا رو با شلوار شیرازی گشت،سلامتی مادری که اگه سر سفره غذا کم بیاد اولین کسی که اشتها نداره اونه،وبه سلامتی همه رفقا با مرام که رفیقاشون رو با دنیا عوض نمیکنن.

تو آن آغاز زیبایی منم این عشق بی پایان/ گرفتار اولمیشام درده سن ایله دردیمی درمان/تو یک تصویر زیبایی منم نقاش این دوران/منی سن ائیلدین عاشیق بو عشقی ائیلمه پنهان/تو رفتی از دیار ما مرا کردی چنین ویران/دعا ائیله گوزل جانان منی اولدورمسین هجران

خـــدایــــــا....
بـــت بود....بـــت شکن فرستـــادی...
من پـــر از بغضـــم بغـــض شکن هم داری؟

حالمان بد نیست غم کم می خوریم
کم که نه، هرروز کم کم می خوریم

آب می خواهم سرابم می دهند
عشق می ورزم عذابم می دهند

خود نمی دانم کجا رفتم به خواب
از چه بیدارم نکردی آفتاب؟

خنجری بر قلب بیمارم زدند
بیگناهی بودم و دارم زدند

سنگ را بستند و سگ آزاد شد
یک شب داد آمد و بیداد شد

عشق آخر تیشه زد بر ریشه ام
تیشه زد بر ریشه اندیشه ام

عشق اگر این است مرتد می شوم
خوب اگر این است من بد می شوم

بس کن ای دل نابسامانی بس است
کافرم دیگر مسلمانی بس است

در عیان خلق سر در گم شدم
عاقبت آلوده مردم شدم

بعد از این با بی کسی خو می کنم
هر چه در دل داشتم رو می کنم

من نمی گویم دگر گفتن بس است
گفتن اما هیچ نشنفتن بس است

روزگارت باد شیرین شاد باش
دست کم یک شب تو هم فرهاد باش

نیستم از مردم خنجر به دست
بت برستم بت برستم بت برست

بت برستم بت برستی کار ماست
چشم مستی تحفه بازار ماست

درد می بارد چون لب تر می کنم
طالعم شوم است باور می کنم

من که با دریا تلاطم کرده ام
راه دریا را چرا گم کرده ام

قفل غم بر درب سلولم مزن
من خودم خوش باورم گولم مزن

من نمی گویم که خاموشم مکن
من نمی گویم فراموشم مکن

من نمی گویم که با من یار باش
من نمی گویم مرا غمخوار باش

آه ! در شهر شما یاری نبود
قصه هایم را خریداری نبود

وای ! رسم شهرتان بیداد بود
شهرتان از خون ما آ باد بود

از در و دیوارتان خون می چکد
خون من فرهاد مجنون می چکد

خسته ام از قصه های شومتان
خسته از همدردی مسمومتان

این همه خنجر دل کس خون نشد
این همه لیلی کسی مجنون نشد

آسمان خالی شد از فریادتان
بیستون در حسرت فرهاد تان

کوه کندن گر نباشد بیشه ام
گویی از فرهاد دارد ریشه ام

عشق از من دورو پایم لنگ بود
قیمتش بسیارو دستم تنگ بود

گر نرفتم هر د و پایم خسته بود
تیشه گر افتاد دستم بسته بود
هیچ کس فکر مرا کرد؟ نه
فکر دست تنگ ما را کرد؟ نه

هیچ کس از حال ما پرسید ؟ نه
هیچ کس اندوه ما را دید؟ نه

هیچ کس اشکی برای ما نریخت
هر که با ما بود از ما می گریخت

چند روزی است که حالم دیدنی است
حال من از این و آن پرسیدنی است

گاه بر روی زمین زل می زنم
گاه بر حافظ تفأل می زنم

حافظ دیوانه فالم را گرفت
یک غزل آمد که حالم را گرفت:

*ما ز یاران چشم یاری داشتیم*
*خود غلط بود آنچه می پنداشتیم*