موضوع: آشنایی با هموطنان موتورسوار ایرانی‌ مقیم آمریکا

دوستان،تصادفی‌ سایت شما رو پیدا کردم و سریع عضو شدم. سال‌هاست که در آمریکا زندگی‌ می‌کنم و اولین موتور را تو ایرون خریدم سال ۱۳۵۳ یک هوندا سی‌ بی‌ هفتصدو پنجاه K FOUR. الان ۵۰ سال دارم و هنوز موترسواری می‌کنم. خوش حالم که نسل جدید، با تمام مشکلات هنوز اینقدر علاقه داره به سواری. حدود ۱۰۰ نفر از هموطنان خودمون اینجا تو کالیفرنیا هر هفته حد عقل دو روز سوار‌ی می‌کنیم. خیلی‌ علاقه داریم که با شما اشنا بشیم. ازتون دعوت می‌کنم که به ما ملحق بشوید و از تجربیات همدیگه استفاده کنیم. کلا نسبت به شما سنمون بیشتر هست و نوع متورهامون بزرگتر ولی‌ علاقمون یکیست. بچها اینطرفی بیشتر اوقات این روزهای سواری عکس و ویدئو میگیرند که فکر کنم براتون جالب باشه و حال کنید. ما هم دلمون می‌خواد بیشتر بدونیم شما چطور از این ورزش زیبا لذت می‌برید و حال می‌کنید. جدیدأ یک سایت درست کردیم که شو هم میتوانید عضو شوید:کلوپ موتور سوارن ایران [فقط کاربران می توانند لینک هارا ببینند. ] هنگام ثبت نام لطفا جلوی اسم خود یک _IR بگذارید که ما بدونین شما از ایران عضو شدید.برای نمونه IR_Kouros هنوز این سایت پرکار نشده چون تا به حال ما بیشتر در Facebook تماس داشتیم. با تشکر و به امید دیدار نزدیک و روزی که بتونیم با هم متورسواری کنیم
کورس

کورش جان،
اینجا ازاون ایرونیاش که تازه وارد شدن، خودشون را گم کرده‌اند، و اینطور طرز تفکر داران زیاد داریم. اما من آدم جم و جوری و حقیری هستم. هرگز، نه الان، نه اون موقع که خدمت کردم، یک لحظه فکر نکردم که از اون بچه ماکوی که آوردنش تهرون سربازی چیزی بیشتر باشم. تو پنجاه سالگی هم، با این همه تجربه کاری و اجتماعی هرگز فراموش نمیکنم کی‌ هستم و از کجا اومدم. شما دنبال ما بیا، ما با شتر همقبولت داریم رفیق. از طرف من خودتو یک ماچ جانانه بکن

محمد جواد عزیز،
نسبتا بد نیست. من برای موتوری که تو عکس میبینی‌ سالی‌ ۴۵۰ دلار میدم که البته سابقه رانندگی‌ خوب و تمیزی دارم. مثلا اگر پسر ۲۱ سال من بخواد با همین موتور بیمه‌ بشه حد عقل دو برابر میشه براش. تعمیرات برای موتورهای ژاپنی و یا آمریکای نسبتا گران نیست. تعویض روغن ۴۵ دلار، تعویض لنت ۳۵ و غیره. بنزین داره شدید گرون می‌شه امروز شد ۴.۰۰ معمولی‌، ۴.۲۶ سوپر، و ۴.۵۰ دیزل هر ۴ لیتری. اینجا مسافتا دور هست و خودروها پر مصرف





---------- Post added at 11:07 PM ---------- Previous post was at 11:06 PM ----------


جا داره که یک کلیپ از ۷۵۰ سال ۱۹۷۴ که خودم بازسازی کردم چندی پیش براتون بذارم. درست همین موتور را تو تهرون سال ۱۳۵۳ داشتم و تو ۵۷ گرفتنش. خدا بیامرزتش
[فقط کاربران می توانند لینک هارا ببینند. ]

ما هنوز این آپارات رو یاد نگرفتیم

اصلا جواب اون چنتا سوال رو نمی‌شه داد. البته الان اجناس در کول هرروز گرانتر میشوند ولی‌ در مقابل حقوق‌ها ثابت مونده و بیکاری ۱۴% و واردات بیشتر از صادرات (مخصوصاً با چین) به اقتصاد کمک نمیکنه. در آمد من بعد از ۳۵ سال تجربه کاری ماهی‌ ۶ هزار که ۳۰% میره مالیات. با خرج ماهیانه تهش چیزی نمی‌مونه. وقت مفید کار هم ۲۰۰%، هفت روز هفته کار ۸ صبح تا ۹ شب، مثل ایرون هم یک روز درمیون تعطیل نیستیم. آره عمو، اینجا بهشته. قیافه این متر منو (bmw) نگاه نکن. آکبندش ۱۲۰۰۰$، منتها من بلدم زندگی‌ کنم. موتور پلیس راه رو خریدم که ۲۰۰۰۰۰ کیلومتر کار کرده، تمیزش کردم رنگش کردم، موتورش رو راه انداختم تا بتونم پا به پای رفیقان پول دار بتازونم. هنر در پول در آوردن نیست برادر، هنر در خوب زندگی‌ کردنه. وقتی‌ اون ۷۵۰ قوزمیته زنگ زده رو از تو خرابه کشیدم بیرون ۱۰۰$، همه رفیقان خندیدن گفتن وقتت رو تلف نکن. حالا که روش زحمت کشیدم، همه میخوان سوارش بشن. قبل از اینا هم تا بحال پنچری هم نگرفته بودم و تنها ابزارم یه پیچگوشی بود. ولی‌ همیشه از خودم میپرسم "چقدر دلت میخوادش؟" اونقدر باید بخوایش و تعهد داشته باشی‌ تاا بست بیاریش.....حالا هچی که میخواد باشه.

من از اقتصاد سرم نمی‌شه هیچ وقت هم دنبال پول نبودام و الا وضعم بهتر بود.
بریم سر اصل مطلب متورسیکلت. ۷۵۰ چطور بود؟ حال کردی؟ من که خیلی‌ دوستش دارم. فقط گردنم درد میگیره هر وقت سوارش میشم، پیر شدیم دیگه چه کنیم. یه ۱۰ سال دیگه هنوز دارم رو موتور تا دیگه نتون روش بشینم.