موضوع: داستان های کوتاه و پند آموز

به خاطر دارم وقتی در دبیرستان بودم با یکی از همکلاسی هام حسابی دعوام شد. موضوع دعوا را به یاد نمی اورم. ولی یادم هست که هر دو اصرار داشتیم حق با خودمونه و دیگری اشتباه میکند.

بحث ادامه داشت تا وقتی معلم میخواست درس را شروع کند. ولی با آن وضع نمیشد درس داد .
معلم من و همکلاسی را برد سر میز خودش. من را سمت راست نشاند و او را سمت چپ میز. یک شی را بین ما دونفر گذاشت و پرسید که این شی چه رنگی است ؟ من گفتم سفید و او بلافاصله گفت سیاه.

دوباره دعوایمان بالا گرفت که تو همیشه همینطوری هستی . میخواهی لج کنی !
معلم با ارامی گفت که جاهایتان را عوض کنید. من سمت چپ نشستم و او سمت راست.
معلم پرسید : این شی چه رنگی است؟ و من دیدم که طرف دیگر شی سیاه است و باید میگفتم سیاه . و او هم باید میگفت سفید.. هر دو ساکت بودیم ..

معلممان گفت : تا جای یک نفر دیگر نباشی و از دید او نبینی نمیتوانی درست قضاوت کنی. پس هرگز در قضاوت عجله نکن.