موضوع: یک روز آفرود در دیزین همراه با حادثه

نوشته اصلی توسط Kenji

به همین وضع از آسفالت به طرف پایین حرکت کردیم. تقریبا کاملا هوا تاریک شده بود. با دیدن ترافیک فوق العاده سنگین تصمیم بر این گرفته شد که از دل کوه به سمت انتهای اتوبان ارتش مسیر رو تغییر بدیم. تقریبا تاریکی مطلق! دل کوه! صدای 4 موتور زوزه می کشید و تجربه ی بی نظیری بود.
در ادامه صحبتهای استاد کنجی در آفرود دیشب به چند نکته رسیدیم که ممکنه برای افرود شبانه به درد دوستان بوخوره:
وقتی به پیچ میرسید حتما سرعت خودتونو خیلی کم کنید به علت اینکه نور چراغ ها تا زمانیکه فرمون رو نچرخوندید کنارههای پیچ رو پوشش نمیده و هیچ دیدی نداری.
وقتی به یک تپه کوچیک رسیدید و قصد عبور از اونو دارید بهتره یک موتور در کنار ایستاده و با نور چراغ خودش مسیر رو برای دیگران روشن کنه. چون به محض اینکه چرغ جلو به تپه برسه دیگه نور چراغ های شما مسیر زیر پای شما رو روشن نمیکنه و ممکنه حادثه ای اتفاق بیفته.
بهترین کار این هست که هد لایت ( چراغ قوه ای که روی پیشونی قرار میدن) همراه داشته باشید تا بتونید به کمک اون مسیری که نگاه میکنید رو پوشش بدید.
[فقط کاربران می توانند لینک هارا ببینند. ][فقط کاربران می توانند لینک هارا ببینند. ][فقط کاربران می توانند لینک هارا ببینند. ]
===


کامرو عزیز که انقدر زحمت دادم بهش خودم شرمندشم. اوستاد ما که کوچیک شماییم
آقای بهرامی عزیز که در تمام طول مسیر هوای من رو داشتن و هر لحظه من رو شرمنده می کردن.
و دو دوست خارجیمون که در تمام اتفاقات کمک می کردن و من فقط باعث زحمتشون بودم.

واقعا شرمنده ی همشون هستم و ازشون سپاسگزارم که باعث شدن در کنارشون این روز خوب رو به یاد بسپارم.

---

دعاکنید روان سریعتر سرپا بشه من یه خورده تمرین کنم تا بتونم باز هم در رکاب دوستان ***زم و البته دردسر براشون درست نکنم.

عکس ها اضافه می شن.

باید بگم که در ارتفاعات به علت کم بودن فشار هوا قدرت موتورها کاهش پیدا میکنه و اگر کاربراتور موتور تنظیم نباشه (مثل موتور بنده)موتور در دور میانی و زمانیکه نیاز به قدت موتور داری, موتور ریپ میزنه و همین باعث شد که نتونیم اون شیب رو بالا بریم ولی موتور روان یکی از دوستان خارجی که نمیدونم اون موتور سالی یک بارم سرویس نمیشه و به قول دکتر کی تی ام سرویسشون در قرار ملاقات ها انجام میدن, در اون شرایط به بهترین نحو کار میکرد و حتی همون شیب رو 2 ترک به بالا رفتیم.

زمانیکه کنجی داشت شیبو برای آخرین بار به پایین میومد بنده کاملا به منظره سقوط کنجی مشرف بودم.....دیدم چراغ ترمز روشنه ولی موتور داره به سرعتش افزوده میشه....وقتی به کنار دکتر رسید یک فریاد زد و بعد وارد بوتها شد و همین بوته ها چند بار باعث شد کنجی مثل گاو بازها به هوا بلند بشه و در نیم متری دره موتور یک لگد به آقا دایی کنجی زد حدود یک متر از موتور بند شد و به سمت چپ موتور پرتاب شد و در همین حین عقب موتور مثل اسبی که جفتک مینداره به هوا اومد و کنجی و موتور هم زمان و در کنار همدیگه همانند نمایشهای ژیمیناستیک یک دور رو هوا مللق زدن