
|
|
|
با بهم فکر کردن ، رفع مشکلات هم دیگر
باید از من من ها جدا شیم و به سمت ما برویم
پرهیز از تمع و حرص در جمع اوری اموال و کم خواهی و جا بازکردن برای دیگران
اصلاح رفتار و اخلاق و نحویه زندگی
دیگر گذشته ها بر نمی گرده ، مگر در مقطع و زمانی خاصی ، ما از خیلی از حد و حدودها رد کردیم
به کجا می رویم،با چه سرعتی می رویم؟
اکنون 32 سال از انقلاب می گذرد، مرزهای کشور به حمدالله ، به یُمن وجود انسان های پاک و مخلص در گذشته و حال در امان است.
اکنون ما در ارامشیم ، اما چرا دلهایمان در آرامش نیست ؟ چرا حرص ما نسبت به گذشته بیشتر شده ؟چرا به هم دیگر فکر نمی کنیم؟چرا هرکس فقط به فکر خود می باشد ؟ پس آن زندگی شیرینه ، لبریز از عشق و محبت نسبت به هم دیگر چه شد،مگرقرار نبود ما هم دنیا خود و هم آخرت خود را آباد کنیم؟
مگر قرار نبود مشکل دیگران را مشکل خود بدانیم و نقطعه ضعف های هم دیگر را بپوشانیم ، هم دیگر را یاری کنیم تا خدا هم ما را یاری کند .
اکنون که در شهر خودمان قدم بر می داریم و جوانان معصوم را می ببینیم که این چنین خود را درگیر اعتیاد کرده اند ، از اعماق وجودمان احساس ناراحتی می کنیم و می گوییم آخر چرا چنین شد..!
یا وقتی در شهر قدم بر می داریم یک نونهال و نوجوان 10 ساله یا 11 ساله یا ... پاک و معصوم و مظلوم را می ببینیم به خود می گوییم ،خدایا آینده این ها چی می شود ، بعد با تمام وجود ، دعا می کنیم که خدایا کمک شان کن .....
این مشکلات نتیجه چیست ؟ آیا نتیجه آن نیست که ما می خواهیم به هر شکل ممکن خود را مشغول کنیم ، مشغول کارهای که سودی ندارن هیچ ، بلکه باعث می شود ، از یاد همدیگر غافل شویم ....(مصادق زیاد است کافیست کمی فکر کنیم)
شاید بعضی ها بگویند ما به دنبال خرجی زندگی هستیم ، درست اما روزی را خدا تضمین کرده ، همان جور که روزی را برای باقی موجودات میرساند برای ما هم میرساند ،(البته با کمی کوشش و تلاش از طرف ما) اما طمع ورزی در روزی باعث شد ، زندگی را بر خود و نزدیکان خود سخت و تنگ و تلخ کنیم، و مشکلاتی نظیر افسردگی و هزاران درد و بلا را رواج دهیم ، ایا واقعا ارزش ان را دارد ؟
تا دیر نشده رفتار گذشته خود را اصلاح کنیم ، با مدیریت صحیح، پول و وقت را صرفع کارهای خدا پسندانه کنیم ، تا که خداوند رحمان از خطاهای ما در گذرد و از دوباره عشق و محبت را سرازیر جامع و خانوداهایمان کند.
در هر کجایی ایران که هستیم به فریاد هم دیگر برسیم ، تا دیر نشده ...
باتشکر![]()
همیشه پای یک ایرانی درمیان است
دعا کنید دوباره موتور ژاپنی بگیرم
به جای خاصی نمی ریم......سرعت خاصی هم نداریم. زیادم جوش نزنی بهتره.
تا آخر امسال، خدافظ ایران. این راه حل منه.
موتورسواری در شهر، خداحافظ برای همیشه.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
انجمن موتورسيکلت ايران(پرشین موتور) جهت بالابردن سطح فرهنگ و اطلاعات در زمينه موتورسواري راه اندازي شده است
شماره سامانه پيامکي انجمن : 50002666994466
برای ثبت شماره خود در سامانه پیامکی نام و نوع موتور خود را به شماره فوق پیامک کنید.
لطفا در هنگام کپی برداری مطالب و عکس ها منبع و لینک سایت ذکر شود.
تبدیل فینگلیش به فارسی (بهنویس)
قدرت گرفته از ویبولتین - طراحی قالب توسط وی بی ایران
علاقه مندي ها (Bookmarks)