mh_kingcobra
25-05-1391, 06:13 بعد از ظهر
سلام خدمت دوستان عزیز
امیدواریم که شمایل جدید بخش موتو جی پی باشگاه مورد پسند قرار گرفته باشد. همانطور که از اسم آن پیدا هست تلاش می شود در این بخش به تاریخچه، چگونگی شکلگیری و سیر تحولی قوانین در مسابقات موتوجی پی می پردازیم. ولی کلیه امور بدون معرفی اولیه این دنیا میسر نمی باشد. پس ابتدا در این تاپیک سعی می شود تا دوستان عزیز نسبت به این دنیای زیبا و هیجان انگیز آشنایی کلی پیدا بکنند.
مسابقات جایزه بزرگ قهرمانی موتورسواری جاده جهان یا به عبارتی Road Racing Championship Grand Prix برترین و سطح بالاترین مسابقات قهرمانی موتورسواری جاده یا همان Road Racing می باشد که در حال حاضر به سه گروه Moto2، Motogp، و Moto3 تقسیم شده است که هر سه کلاس از موتورهای 4 زمانه استفاده می کنند. در سال 2010 کلاس موتورهای دو زمانه 250 سی سی جای خود را به موتورهای 600 سی سی چهارزمانه (کلاس Moto2) داد و در سال 2012 علاوه بر موتورهای 125 سی سی دو زمانه که جای خود را به موتورهای 250 سی سی (کلاس Moto3) داد، کلاس اصلی مسابقات یعنی کلاس Motogp نیز شاهد تغییراتی در حجم انجین های خود از 800 سی سی به 1000 سی سی بود. شایان ذکر است چیزی که سطح مسابقات Motogp را از مسابقات دیگر مانند مسابقات WSBK یا World Super Bike متمایز و برتر می کند موتورهای موجود در این کلاس است. موتورهای موجود در این مسابقات موتورهایی خاص، با جدیدترین تکنولوژی و فقط برای شرکت در مسابقات می باشد برعکس موتورهای موجود در مسابقات WSBK که حالت تقویت شده موتورهای سنگینی می باشند که همگی ما با آنها آشنا هستیم.
حال برای آشنایی بیشتر با تاریخچه این مسابقات به سال 1949 میلادی می رویم. زمانی که مسابقات جایزه بزرگ قهرمانی موتورسواری جاده جهان توسط فدراسیون موتورسواری جهان یا به صورت مختصر FIM بنا نهاده شد و در ابتدا مسابقات بر اساس سایز انجینهای 50 سی سی، 80 سی سی، 125 سی سی، 250 سی سی، 350 سی سی و 500 سی سی برگزار می شد. در سالهای 1950 تا 1960 موتورهای 4 زمانه به دلایل زیر موتورهای پیروز مسابقات بودند:
1 - عدم محدودیت در تعداد سیلندرها که به وجود پیستون های کوچکتر و دور موتورهای بالاتر دنبال می شد.
2- عدم محدودیت در تعداد دنده ها
با ریشه گرفتن موتورهای دو زمانه در مسابقات در اوایل دهه 60، در سال 1969، FIM قانونی را مبنی بر محدود کردن موتورها به شش دنده و بیشتر کلاس ها به 2 سیلندر (به جز کلاس 350 سی سی و 500 سی سی که چهارسیلندر بودند) تبیین نمود که باعث جدایی شرکت های پیروز تا آن زمان یعنی هوندا، سوزوکی و یاماها و پیروزی شرکتهای دیگر باقی مانده علی الخصوص کمپانی ایتالیایی MV AGUSTA شد. در سال 1973 با برگشت یاماها و به دنبال آن سوزوکی در سال 1974 موتورهای دو زمانه موتورهای پیروز مسابقات در کلیه کلاسها بودند. در سال 1979 هوندا با معرفی موتور چهار زمانه NSR500 قصد برگشت به مسابقات را داشت که این پروژه به شکست خورد و تا سال 1983 هوندا نیز با موتورهای 500 سی سی و دو زمانه در مسابقات شرکت می کرد. در سال 1990 پس از جای گزینی کلاس 50 سی سی با 80 سی سی در طی زمان این دو کلاس از مسابقات کنار گذاشته شدند. تا اینکه در دهه 90 کلیه کلاس های موتو جی پی به سه کلاس 125 سی سی، 250 سی سی و 500 سی سی تقسیم شد.
در تاپیک بعدی به سیر تحولی کلاسها و قوانین این مسابقات تا سال 2012 و همچنین تحولات در زمانبندی مسابقات می پردازیم.
20581
امیدواریم که شمایل جدید بخش موتو جی پی باشگاه مورد پسند قرار گرفته باشد. همانطور که از اسم آن پیدا هست تلاش می شود در این بخش به تاریخچه، چگونگی شکلگیری و سیر تحولی قوانین در مسابقات موتوجی پی می پردازیم. ولی کلیه امور بدون معرفی اولیه این دنیا میسر نمی باشد. پس ابتدا در این تاپیک سعی می شود تا دوستان عزیز نسبت به این دنیای زیبا و هیجان انگیز آشنایی کلی پیدا بکنند.
مسابقات جایزه بزرگ قهرمانی موتورسواری جاده جهان یا به عبارتی Road Racing Championship Grand Prix برترین و سطح بالاترین مسابقات قهرمانی موتورسواری جاده یا همان Road Racing می باشد که در حال حاضر به سه گروه Moto2، Motogp، و Moto3 تقسیم شده است که هر سه کلاس از موتورهای 4 زمانه استفاده می کنند. در سال 2010 کلاس موتورهای دو زمانه 250 سی سی جای خود را به موتورهای 600 سی سی چهارزمانه (کلاس Moto2) داد و در سال 2012 علاوه بر موتورهای 125 سی سی دو زمانه که جای خود را به موتورهای 250 سی سی (کلاس Moto3) داد، کلاس اصلی مسابقات یعنی کلاس Motogp نیز شاهد تغییراتی در حجم انجین های خود از 800 سی سی به 1000 سی سی بود. شایان ذکر است چیزی که سطح مسابقات Motogp را از مسابقات دیگر مانند مسابقات WSBK یا World Super Bike متمایز و برتر می کند موتورهای موجود در این کلاس است. موتورهای موجود در این مسابقات موتورهایی خاص، با جدیدترین تکنولوژی و فقط برای شرکت در مسابقات می باشد برعکس موتورهای موجود در مسابقات WSBK که حالت تقویت شده موتورهای سنگینی می باشند که همگی ما با آنها آشنا هستیم.
حال برای آشنایی بیشتر با تاریخچه این مسابقات به سال 1949 میلادی می رویم. زمانی که مسابقات جایزه بزرگ قهرمانی موتورسواری جاده جهان توسط فدراسیون موتورسواری جهان یا به صورت مختصر FIM بنا نهاده شد و در ابتدا مسابقات بر اساس سایز انجینهای 50 سی سی، 80 سی سی، 125 سی سی، 250 سی سی، 350 سی سی و 500 سی سی برگزار می شد. در سالهای 1950 تا 1960 موتورهای 4 زمانه به دلایل زیر موتورهای پیروز مسابقات بودند:
1 - عدم محدودیت در تعداد سیلندرها که به وجود پیستون های کوچکتر و دور موتورهای بالاتر دنبال می شد.
2- عدم محدودیت در تعداد دنده ها
با ریشه گرفتن موتورهای دو زمانه در مسابقات در اوایل دهه 60، در سال 1969، FIM قانونی را مبنی بر محدود کردن موتورها به شش دنده و بیشتر کلاس ها به 2 سیلندر (به جز کلاس 350 سی سی و 500 سی سی که چهارسیلندر بودند) تبیین نمود که باعث جدایی شرکت های پیروز تا آن زمان یعنی هوندا، سوزوکی و یاماها و پیروزی شرکتهای دیگر باقی مانده علی الخصوص کمپانی ایتالیایی MV AGUSTA شد. در سال 1973 با برگشت یاماها و به دنبال آن سوزوکی در سال 1974 موتورهای دو زمانه موتورهای پیروز مسابقات در کلیه کلاسها بودند. در سال 1979 هوندا با معرفی موتور چهار زمانه NSR500 قصد برگشت به مسابقات را داشت که این پروژه به شکست خورد و تا سال 1983 هوندا نیز با موتورهای 500 سی سی و دو زمانه در مسابقات شرکت می کرد. در سال 1990 پس از جای گزینی کلاس 50 سی سی با 80 سی سی در طی زمان این دو کلاس از مسابقات کنار گذاشته شدند. تا اینکه در دهه 90 کلیه کلاس های موتو جی پی به سه کلاس 125 سی سی، 250 سی سی و 500 سی سی تقسیم شد.
در تاپیک بعدی به سیر تحولی کلاسها و قوانین این مسابقات تا سال 2012 و همچنین تحولات در زمانبندی مسابقات می پردازیم.
20581