02109002
12-06-1391, 12:06 قبل از ظهر
[Only registered and activated users can see links]
به نظر می رسد که دوچرخه - این وسیله نقلیه کلاسیک - در کشورهای پیشرفته و مدرن کاربرد بیشتری دارد. برای مثال در اکثر کشورهای اروپایی دوچرخه دارای ارزشی مثل یک ماشین سواری (و حتی بیشتر) است. در این کشورها برخی از دوچرخه ها (نسبت به مدل و کاراییشان) گاها" از خودروهای مدل بالا نیز گرانترند.
این ارزش به دلیل قابلیتهایی نظیر حمل و نقل آسان، ورزش آسان و بی ضرر بودن برای محیط زیست است. دوچرخه سواری همیشه به عنوان ورزشی ساده برای تمام سنین پیشنهاد می شود.
این ورزش می تواند هم سبک انجام شود و هم سنگین. برای انجام ورزش دوچرخه سواری لازم نیست که شخص مثلا" تمریناتی خاص را انجام دهد و یا موقعیت فیزیکی آن از شرایطی خاص برخوردار باشد.
در این ورزش بیشتر عضلات پاها در حرکت خواهند بود. که این عمل باعث بالابردن استقامت بدن می شود. البته کمر و سیستم تنفسی انسان نیز تحت تاثیر قرار می گیرند.
[Only registered and activated users can see links]
انواع دوچرخه:
تا به حال انواع مختلفی از دوچرخه ارایه شده است که البته دو نوع مهم آن، نوع کراس (Cross) و کوهستان (Mountain) هستند.
نوع دیگری که طرفدار زیادی هم دارد نوع BMX است که البته این نوع معمولا برای تفریحات به اصطلاح Extreme (غیر عادی) - نظیر حرکات نمایشی استفاده می شود.
به هر حال اگر شما این وسیله را برای ورزش روزانه و یا وسیله ای نقیله انتخاب می کنید، بهتر است نسبت به کارایی خود یکی از دو نوع کراس یا کوهستان را برگزینید.
22013
دوچرخه کراس:
یا به قول خودمان کورسی، نوعی است که برای جاده و یا مسیرهای صاف استفاده می شود. کراس معمولا دارای چرخه های نازک و بدنه ای سبک است. استفاده از نوع کراس سبب می گردد تا نیروی کمتری صرف حرکت کنید.
از کراس معمولا برای شتاب بیشتر استفاده می شود. فرمان کراس که معمولا شکلی رو به پایین دارد در دو حالت قابل هدایت است. این قابلیت باعث می شود تا راننده در دوحالت - نسبت به شتاب لازمه - دوچرخه را براند. البته بعضی از مدل های کراس دارای فرمانی صاف هستند.
دوچرخه کوهستان:
اما نوع دیگر دوچرخه است که معمولن برای مسیرهای کوهستانی و پر فراز و نشیب استفاده می شود. این نوع دوچرخه معمولا دارای لاستیک هایی پهن و بدنه ای مستحکم است، که این موضوع به دلیل بالا بردن استقامت در مسیرهای کوهستانی و غیر صاف می باشد.
فرمان نوع کوهستان نیز معمولا صاف یا دارای شاخکهای رو به بالا (و یا پایین) است که این موضوع باعث کنترل دوچرخه در دوحالت عادی و استقامتی می شود.
[Only registered and activated users can see links]
تاريخچه دوچرخه سواري :
دوچرخه وسيله اي است مكانيكي ، كه با استفاده از قدرت حركتي پاها ، به هر شكلي قادر به حركت است . اين وسيله در ابتدايي ترين شكل خود در 2300 سال قبل ميلاد مسيح در كشورهايي همچون چين ، مصر ، هند ديده شده و بر روي ديواره غارها نيز اشكالي از آن موجود است .
فقط دوچرخه از كلمه يوناني به نام KYKLOS گرفته شده و بعدها اين ريشه يوناني در زبان لاتين به كلمه BICYCLEتبديل گرديده كلمه پيشوند BI به مفهوم عدد دو و كلمه پسوند CYCLE به معني دايره و به عبارتي طوقه است به هر صورت اولين دوچرخه شناخته شده رسمي در تاريخ اين وسيله سله ريفر نام دارد از دو طوقه چوبي تشكيل شده و با استفاده از پاها در حالتي شبيه به راه رفتن ، اين وسيله را به طرف جلو و عقب هدايت مي كرده اند رسما در سال 1690 سيوارك فرانسوي لقب اسب چوبي به اين وسيله بدون چرخ را داد و تا سال 1790 وسيله مذكور چوبي را به اشكال مختلف همچون مار ، اسب و ... مي ساختند كه وسيله اي بود مورد توجه كودكان و به عنوان ابزاري براي بازي مورد استفاده آنان قرار مي گرفت .
اسبهاي چوبي آن زمان در فرانسه تكامل بيشتري يافتند ، به نحوي كه با پا به زمين زدن و حالت مشابه راه رفتن سرعت حركتي اين وسيله در سطوح افقي و سراشيبي تا 5 كيلومتر در ساعت ثبت سله ريفر شده است .
اين تكه چوب افقي در اشكال مختلف در آن زمان مورد توجه اهالي پاريس واقع نگرديد و استقبال شايسته اي از اين وسيله براي بزرگسالان در فرانسه ذكر نشده است .
[Only registered and activated users can see links]
سال تاريخچه تكاملي و تكميل دوچرخه را بر اساس تغيير اين وسيله در زير مشاهده مي فرمائيد :
1816 : در اين سال فردي آلماني به نام "وندريز" فرمان را به سله ريفر اضافه نمود ولي كماكان با استفاده از حركت پاها بر روي زمين حركت آن امكان پذير بوده است ( سرعت به 15 كيلومتر رسيد ).
1817 : در اين سال دوچرخه كامل تري توسط "بارون فون" درياس از شهر "كالسرومه" ساخته شد كه داراي يك زين كوچك بود . "دنيس جانسون" يكي از دوچرخه هاي "فون درياس" را با خود به كشور انگلستان برد تا نمونه هايي از روي آن ساخته و آن را تكميل تر نمايد . در اين شرايط و در كنار اين هدف او اقدام به برگزاري كلاسهاي آموزشي براي استفاده از اين وسيله نمود و مشتاقان زيادي براي فراگيري اين فن به او مراجعه كردند . كم كم در كشور انگلستان دوچرخه و دوچرخه سواري به عنوان يك سرگرمي محبوب و متداول و جذاب . و بدين شكل رواج يافت .
1818 : يك فرانسوي به نام "بارون ساوربرن" دوچرخه ديگري را در اين سال طراحي و ساخت . چرخ جلويي اين دوچرخه بسيار بزرگ و چرخ عقبي آن كوچك بود و در اين شرايط به چرخ جلويي و بزرگ ، يك طناب حلقوي به صورت دايره وار بسته شده بود كه با كشيدن آن با دست ، چرخ جلو به حركت در مي آمد و وسيله حركت مي كرد. اين نوآوري وسيله مذكور را براي دوچرخه سواران به صورت يك مهارت در آورد به نحوي كه بند بازان در سيرك . از اين وسيله به عنوان ابزاري تفريحي و سرگرم كننده براي مردم استفاده نمودند .
1821 : "لويس كوهبر" دوچرخه ديگري را مشابه با دوچرخه "ساوربرن" ساخت اما به جاي طناب از وسيله اي مشابه با زنجير دوچرخه هاي امروزي استفاده نمود اين كار موجب شد تا حركت دوچرخه تسهيل گردد.
1834 : يك آهنگر اسكاتلندي به نام "مك ميلان" به دوچرخه هاي موجود ، پنجه ركاب ابتدايي را اضافه كرد تا ديگر احتياجي به فشار پا بر روي زمين نباشد . او در طي 5 سال كار جدي بر روي اين وسيله قادر گرديد كه سرعتي درحدود 22 كيلومتر در ساعت را به نام خود به جاي گذاشته و آن را ثبت نمايد . همچنين در آن زمان اين وسيله در اشكال ويژه اي همانند كالسكه براي استفاده در مزارع و به جاي اسب رواج يافت .دوچرخه "مك ميلان" امروزه در موزه شهر لندن در معرض ديد همگان قرار دارد .
1839 : اسكاتلندي ديگري به نام "كريسك پاتريك" دوچرخه ركاب دار را به شكل كامل تري تهيه و در دسترس مردم قرار داد .
1860 : كارخانه دار فرانسوي به نام "پير ميشو" در اين سال مهندس جواني را به نام "پير لالمنت" براي تغيير در ساختار دوچرخه استخدام نمود . او قسمتهايي از دوچرخه را كه از چوب ساخته شده بود با لوله هاي آهني تعويض كرده و بخش خارجي چرخهاي چوبي را با نوارهاي لاستيكي ضخيم پوشانيد .
1867 : در اين سال نيز هنوز طوقه جلو بزرگتر از طوقه عقب بود و پدال و ركاب به صورت ثابت در چرخ جلو تعبيه شده بودند . طوقه هاي چوبي را در اين زمان با طوقه هاي آهني تعويض كردند لذا وزن دوچرخه در حدود 50 كيلوگرم گرديد . نام اين دوچرخه جديد" پني فارتنيك" لقب يافت .
1869 : درسال 1869 اولين مسابقه رسمي در تاريخ دوچرخه و به مسافت 34 كيلومتر ازشهر "پاريس "تا "وروان" با 333 شركت كننده تدارك ديده شد . شركت كنندگان برتر قادر شدند با دوچرخه هاي جديد مسافت مذكور را در 3 ساعت و 9 دقيقه طي كنند. اما قبل از آن مسابقه ديگري در انگلستان به نام "هندون" درسال 1868 نيز ثبت شده است .
در سال 1896 : با شروع اولين دوره بازيهاي ورزشي المپيك رشته دوچرخه سواري نيز بعنوان يكي از رشته هاي ورزشي مستقل و پر طرفدار آن روز به جمع رشته هاي ورزشي افزوده و به شكل رقابتي اجرا گرديد.
منبع ([Only registered and activated users can see links])
به نظر می رسد که دوچرخه - این وسیله نقلیه کلاسیک - در کشورهای پیشرفته و مدرن کاربرد بیشتری دارد. برای مثال در اکثر کشورهای اروپایی دوچرخه دارای ارزشی مثل یک ماشین سواری (و حتی بیشتر) است. در این کشورها برخی از دوچرخه ها (نسبت به مدل و کاراییشان) گاها" از خودروهای مدل بالا نیز گرانترند.
این ارزش به دلیل قابلیتهایی نظیر حمل و نقل آسان، ورزش آسان و بی ضرر بودن برای محیط زیست است. دوچرخه سواری همیشه به عنوان ورزشی ساده برای تمام سنین پیشنهاد می شود.
این ورزش می تواند هم سبک انجام شود و هم سنگین. برای انجام ورزش دوچرخه سواری لازم نیست که شخص مثلا" تمریناتی خاص را انجام دهد و یا موقعیت فیزیکی آن از شرایطی خاص برخوردار باشد.
در این ورزش بیشتر عضلات پاها در حرکت خواهند بود. که این عمل باعث بالابردن استقامت بدن می شود. البته کمر و سیستم تنفسی انسان نیز تحت تاثیر قرار می گیرند.
[Only registered and activated users can see links]
انواع دوچرخه:
تا به حال انواع مختلفی از دوچرخه ارایه شده است که البته دو نوع مهم آن، نوع کراس (Cross) و کوهستان (Mountain) هستند.
نوع دیگری که طرفدار زیادی هم دارد نوع BMX است که البته این نوع معمولا برای تفریحات به اصطلاح Extreme (غیر عادی) - نظیر حرکات نمایشی استفاده می شود.
به هر حال اگر شما این وسیله را برای ورزش روزانه و یا وسیله ای نقیله انتخاب می کنید، بهتر است نسبت به کارایی خود یکی از دو نوع کراس یا کوهستان را برگزینید.
22013
دوچرخه کراس:
یا به قول خودمان کورسی، نوعی است که برای جاده و یا مسیرهای صاف استفاده می شود. کراس معمولا دارای چرخه های نازک و بدنه ای سبک است. استفاده از نوع کراس سبب می گردد تا نیروی کمتری صرف حرکت کنید.
از کراس معمولا برای شتاب بیشتر استفاده می شود. فرمان کراس که معمولا شکلی رو به پایین دارد در دو حالت قابل هدایت است. این قابلیت باعث می شود تا راننده در دوحالت - نسبت به شتاب لازمه - دوچرخه را براند. البته بعضی از مدل های کراس دارای فرمانی صاف هستند.
دوچرخه کوهستان:
اما نوع دیگر دوچرخه است که معمولن برای مسیرهای کوهستانی و پر فراز و نشیب استفاده می شود. این نوع دوچرخه معمولا دارای لاستیک هایی پهن و بدنه ای مستحکم است، که این موضوع به دلیل بالا بردن استقامت در مسیرهای کوهستانی و غیر صاف می باشد.
فرمان نوع کوهستان نیز معمولا صاف یا دارای شاخکهای رو به بالا (و یا پایین) است که این موضوع باعث کنترل دوچرخه در دوحالت عادی و استقامتی می شود.
[Only registered and activated users can see links]
تاريخچه دوچرخه سواري :
دوچرخه وسيله اي است مكانيكي ، كه با استفاده از قدرت حركتي پاها ، به هر شكلي قادر به حركت است . اين وسيله در ابتدايي ترين شكل خود در 2300 سال قبل ميلاد مسيح در كشورهايي همچون چين ، مصر ، هند ديده شده و بر روي ديواره غارها نيز اشكالي از آن موجود است .
فقط دوچرخه از كلمه يوناني به نام KYKLOS گرفته شده و بعدها اين ريشه يوناني در زبان لاتين به كلمه BICYCLEتبديل گرديده كلمه پيشوند BI به مفهوم عدد دو و كلمه پسوند CYCLE به معني دايره و به عبارتي طوقه است به هر صورت اولين دوچرخه شناخته شده رسمي در تاريخ اين وسيله سله ريفر نام دارد از دو طوقه چوبي تشكيل شده و با استفاده از پاها در حالتي شبيه به راه رفتن ، اين وسيله را به طرف جلو و عقب هدايت مي كرده اند رسما در سال 1690 سيوارك فرانسوي لقب اسب چوبي به اين وسيله بدون چرخ را داد و تا سال 1790 وسيله مذكور چوبي را به اشكال مختلف همچون مار ، اسب و ... مي ساختند كه وسيله اي بود مورد توجه كودكان و به عنوان ابزاري براي بازي مورد استفاده آنان قرار مي گرفت .
اسبهاي چوبي آن زمان در فرانسه تكامل بيشتري يافتند ، به نحوي كه با پا به زمين زدن و حالت مشابه راه رفتن سرعت حركتي اين وسيله در سطوح افقي و سراشيبي تا 5 كيلومتر در ساعت ثبت سله ريفر شده است .
اين تكه چوب افقي در اشكال مختلف در آن زمان مورد توجه اهالي پاريس واقع نگرديد و استقبال شايسته اي از اين وسيله براي بزرگسالان در فرانسه ذكر نشده است .
[Only registered and activated users can see links]
سال تاريخچه تكاملي و تكميل دوچرخه را بر اساس تغيير اين وسيله در زير مشاهده مي فرمائيد :
1816 : در اين سال فردي آلماني به نام "وندريز" فرمان را به سله ريفر اضافه نمود ولي كماكان با استفاده از حركت پاها بر روي زمين حركت آن امكان پذير بوده است ( سرعت به 15 كيلومتر رسيد ).
1817 : در اين سال دوچرخه كامل تري توسط "بارون فون" درياس از شهر "كالسرومه" ساخته شد كه داراي يك زين كوچك بود . "دنيس جانسون" يكي از دوچرخه هاي "فون درياس" را با خود به كشور انگلستان برد تا نمونه هايي از روي آن ساخته و آن را تكميل تر نمايد . در اين شرايط و در كنار اين هدف او اقدام به برگزاري كلاسهاي آموزشي براي استفاده از اين وسيله نمود و مشتاقان زيادي براي فراگيري اين فن به او مراجعه كردند . كم كم در كشور انگلستان دوچرخه و دوچرخه سواري به عنوان يك سرگرمي محبوب و متداول و جذاب . و بدين شكل رواج يافت .
1818 : يك فرانسوي به نام "بارون ساوربرن" دوچرخه ديگري را در اين سال طراحي و ساخت . چرخ جلويي اين دوچرخه بسيار بزرگ و چرخ عقبي آن كوچك بود و در اين شرايط به چرخ جلويي و بزرگ ، يك طناب حلقوي به صورت دايره وار بسته شده بود كه با كشيدن آن با دست ، چرخ جلو به حركت در مي آمد و وسيله حركت مي كرد. اين نوآوري وسيله مذكور را براي دوچرخه سواران به صورت يك مهارت در آورد به نحوي كه بند بازان در سيرك . از اين وسيله به عنوان ابزاري تفريحي و سرگرم كننده براي مردم استفاده نمودند .
1821 : "لويس كوهبر" دوچرخه ديگري را مشابه با دوچرخه "ساوربرن" ساخت اما به جاي طناب از وسيله اي مشابه با زنجير دوچرخه هاي امروزي استفاده نمود اين كار موجب شد تا حركت دوچرخه تسهيل گردد.
1834 : يك آهنگر اسكاتلندي به نام "مك ميلان" به دوچرخه هاي موجود ، پنجه ركاب ابتدايي را اضافه كرد تا ديگر احتياجي به فشار پا بر روي زمين نباشد . او در طي 5 سال كار جدي بر روي اين وسيله قادر گرديد كه سرعتي درحدود 22 كيلومتر در ساعت را به نام خود به جاي گذاشته و آن را ثبت نمايد . همچنين در آن زمان اين وسيله در اشكال ويژه اي همانند كالسكه براي استفاده در مزارع و به جاي اسب رواج يافت .دوچرخه "مك ميلان" امروزه در موزه شهر لندن در معرض ديد همگان قرار دارد .
1839 : اسكاتلندي ديگري به نام "كريسك پاتريك" دوچرخه ركاب دار را به شكل كامل تري تهيه و در دسترس مردم قرار داد .
1860 : كارخانه دار فرانسوي به نام "پير ميشو" در اين سال مهندس جواني را به نام "پير لالمنت" براي تغيير در ساختار دوچرخه استخدام نمود . او قسمتهايي از دوچرخه را كه از چوب ساخته شده بود با لوله هاي آهني تعويض كرده و بخش خارجي چرخهاي چوبي را با نوارهاي لاستيكي ضخيم پوشانيد .
1867 : در اين سال نيز هنوز طوقه جلو بزرگتر از طوقه عقب بود و پدال و ركاب به صورت ثابت در چرخ جلو تعبيه شده بودند . طوقه هاي چوبي را در اين زمان با طوقه هاي آهني تعويض كردند لذا وزن دوچرخه در حدود 50 كيلوگرم گرديد . نام اين دوچرخه جديد" پني فارتنيك" لقب يافت .
1869 : درسال 1869 اولين مسابقه رسمي در تاريخ دوچرخه و به مسافت 34 كيلومتر ازشهر "پاريس "تا "وروان" با 333 شركت كننده تدارك ديده شد . شركت كنندگان برتر قادر شدند با دوچرخه هاي جديد مسافت مذكور را در 3 ساعت و 9 دقيقه طي كنند. اما قبل از آن مسابقه ديگري در انگلستان به نام "هندون" درسال 1868 نيز ثبت شده است .
در سال 1896 : با شروع اولين دوره بازيهاي ورزشي المپيك رشته دوچرخه سواري نيز بعنوان يكي از رشته هاي ورزشي مستقل و پر طرفدار آن روز به جمع رشته هاي ورزشي افزوده و به شكل رقابتي اجرا گرديد.
منبع ([Only registered and activated users can see links])