M.SH.K
06-04-1390, 09:07 قبل از ظهر
کیسهٔ هوا یک وسیلهٔ ایمنیِ امروزی در برخی از خودروهاست که هنگام تصادف چون پر از باد شده و به شکل بالش بین سرنشین و وسیله*های روبه*روی وی در خودرو مانعی نرم می*سازد.
1916
1922
برخی از پژوهش*ها نشان می*دهد که اگر کمربند ایمنی بسته شود کیسهٔ هوا تا ۸ درصد امکان مرگ سرنشین را می*کاهد.
تا سال*ها، کمربند ایمنی، تنها وسیله محافظت در داخل اتومبیل بود. اختلاف نظرهایی در مورد امنیت آنها به خصوص برای کودکان وجود داشت؛ ولی با گذشت زمان قوانین استفاده اجباری از کمربند ایمنی در کشورهای مختلف وضع شد. آمارها نشان می*دهد استفاده از کمربند ایمنی جان هزاران نفر را حفظ کرده*است که ممکن بود در تصادف*ها جان خود را از دست بدهند. کیسه*های هوا چندین سال است که در حال ارتقا یافتن است. اولین ثبت اختراع در مورد بالش*های باد شونده، مربوط به سقوط هواپیماهاست که در طی جنگ جهانی دوم به ثبت رسیده*است. در دهه ۸۰ (۱۹۸۰) اولین کیسه هوا برای اتومبیل*ها ساخته شد.
1917
1918
پس از سال ۱۹۹۸، تمام اتومبیل*های تازه ملزم به داشتن کیسه*های هوا در سمت راننده و مسافر گردیدند. آمارها نشان می*دهد، استفاده از کیسه هوا در اتومبیل*ها باعث کاهش ۳۰ درصدی خطر مرگ در تصادف*های رو در رو می*گردد. اصول مهم قبل از پرداختن به مشخصات کیسه هوا، اجازه دهید بر برخی قوانین حرکت مروری داشته باشیم. می*دانیم هر جسمی که حرکت می*کند اندازه حرکت دارد. تا زمانی که هیچ نیروی خارجی به جسم وارد نشود، جسم با همان سرعت اولیه و در همان راستا به حرکت خود ادامه می*دهد. ماشین شامل اجزای مختلف است: خود ماشین، اشیاء داخل ماشین و به خصوص مسافران. و اگر از آنها محافظت نشود، به حرکت خود ادامه خواهند داد؛ حتی اگر ماشین متوقف شود یا سرعتش کاهش یابد. متوقف کردن هر جسم مستلزم وارد کردن نیرو در مدت زمانی معین است. در هنگام تصادف اتومبیل، برای توقف اشیاء داخل اتومبیل به نیرویی نیاز داریم زیرا اندازه حرکت اتومبیل تغییر کرده ولی اندازه حرکت اشیاء داخلی تغییر نکرده*است؛ در ضمن برای این کار زمان چندانی هم در اختیار نداریم. هدف از استفاده از وسایل محافظتی در داخل اتومبیل، کمک به توقف مسافران با کم*ترین آسیب است. استفاده از کیسه هوا نیز برای به صفر رساندن سرعت مسافران با کم*ترین آسیب یا بدون آسیب است. کیسه هوا باید بین راننده و فرمان اتومبیل قرار گیرد و در کسری از ثانیه عمل کند.
هر کیسه هوا از ۳ قسمت مهم تشکیل شده*است:
• خود کیسه هوا که از پارچه نایلونی و سبک ساخته شده و در بین فرمان یا داشبورد جاسازی شده*است. به تازگی نیز در صندلی و درها جاسازی شده*اند. • حسگر (سنسور) وسیله*ای است که به کیسه فرمان می*دهد تا پر از گاز شده و باد شود. باد شدن زمانی صورت می*گیرد که نیروی معادل با نیروی برخورد، با سرعت ۱۶ تا ۲۴ کیلومتر بر ساعت، به دیوار آجری وارد شود. در اثر برخورد یک جزء در این سیستم تغییر مکان داده، باعث بسته شدن یک مدار الکتریکی شده و به سنسور فرمان می*دهد که تصادف اتفاق افتاده*است. سنسور، اطلاعات لازم را از شتاب سنج دریافت می*کند. • سیستم باد کننده، با ترکیب تری نیترید سدیم و نیترات پتاسیم، گاز نیتروژن تولید می*کند. جریان گاز نیتروژن گرم، کیسه را باد می*کند. سیستم کیسه هوا، سوخت جامدی را که سریعاً می*سوزد، مشتعل کرده، مقادیر بسیاری گاز برای باد کردن کیسه ایجاد می*کند.
1919
1920
1921
کیسه سریعاً و با سرعتی در حدود ۳۲۲کیلومتر بر ساعت سریع تر از چشم به هم زدن، از محل خود خارج می*شود. یک ثانیه بعد، گاز سریعاً از سوراخ*های ریزی که در کیسه تعبیه شده خارج می*شود تا بتوانید دوباره حرکت کنید. در هر برخوردی، اصل کار و انرژی باید صدق کند و این به آن معنا ست که کار لازم برای متوقف کردن راننده برابر با انرژی جنبشی راننده*است. هر چه مسافت توقف کوتاه تر باشد، ضربه وارده نیز بیشتر است. کمربند ایمنی با بیشتر کردن مسافت توقف راننده، باعث کاهش یافتن ضربه وارده می*شود.
منبع : خلاصه ای از ویکیپدیا
1916
1922
برخی از پژوهش*ها نشان می*دهد که اگر کمربند ایمنی بسته شود کیسهٔ هوا تا ۸ درصد امکان مرگ سرنشین را می*کاهد.
تا سال*ها، کمربند ایمنی، تنها وسیله محافظت در داخل اتومبیل بود. اختلاف نظرهایی در مورد امنیت آنها به خصوص برای کودکان وجود داشت؛ ولی با گذشت زمان قوانین استفاده اجباری از کمربند ایمنی در کشورهای مختلف وضع شد. آمارها نشان می*دهد استفاده از کمربند ایمنی جان هزاران نفر را حفظ کرده*است که ممکن بود در تصادف*ها جان خود را از دست بدهند. کیسه*های هوا چندین سال است که در حال ارتقا یافتن است. اولین ثبت اختراع در مورد بالش*های باد شونده، مربوط به سقوط هواپیماهاست که در طی جنگ جهانی دوم به ثبت رسیده*است. در دهه ۸۰ (۱۹۸۰) اولین کیسه هوا برای اتومبیل*ها ساخته شد.
1917
1918
پس از سال ۱۹۹۸، تمام اتومبیل*های تازه ملزم به داشتن کیسه*های هوا در سمت راننده و مسافر گردیدند. آمارها نشان می*دهد، استفاده از کیسه هوا در اتومبیل*ها باعث کاهش ۳۰ درصدی خطر مرگ در تصادف*های رو در رو می*گردد. اصول مهم قبل از پرداختن به مشخصات کیسه هوا، اجازه دهید بر برخی قوانین حرکت مروری داشته باشیم. می*دانیم هر جسمی که حرکت می*کند اندازه حرکت دارد. تا زمانی که هیچ نیروی خارجی به جسم وارد نشود، جسم با همان سرعت اولیه و در همان راستا به حرکت خود ادامه می*دهد. ماشین شامل اجزای مختلف است: خود ماشین، اشیاء داخل ماشین و به خصوص مسافران. و اگر از آنها محافظت نشود، به حرکت خود ادامه خواهند داد؛ حتی اگر ماشین متوقف شود یا سرعتش کاهش یابد. متوقف کردن هر جسم مستلزم وارد کردن نیرو در مدت زمانی معین است. در هنگام تصادف اتومبیل، برای توقف اشیاء داخل اتومبیل به نیرویی نیاز داریم زیرا اندازه حرکت اتومبیل تغییر کرده ولی اندازه حرکت اشیاء داخلی تغییر نکرده*است؛ در ضمن برای این کار زمان چندانی هم در اختیار نداریم. هدف از استفاده از وسایل محافظتی در داخل اتومبیل، کمک به توقف مسافران با کم*ترین آسیب است. استفاده از کیسه هوا نیز برای به صفر رساندن سرعت مسافران با کم*ترین آسیب یا بدون آسیب است. کیسه هوا باید بین راننده و فرمان اتومبیل قرار گیرد و در کسری از ثانیه عمل کند.
هر کیسه هوا از ۳ قسمت مهم تشکیل شده*است:
• خود کیسه هوا که از پارچه نایلونی و سبک ساخته شده و در بین فرمان یا داشبورد جاسازی شده*است. به تازگی نیز در صندلی و درها جاسازی شده*اند. • حسگر (سنسور) وسیله*ای است که به کیسه فرمان می*دهد تا پر از گاز شده و باد شود. باد شدن زمانی صورت می*گیرد که نیروی معادل با نیروی برخورد، با سرعت ۱۶ تا ۲۴ کیلومتر بر ساعت، به دیوار آجری وارد شود. در اثر برخورد یک جزء در این سیستم تغییر مکان داده، باعث بسته شدن یک مدار الکتریکی شده و به سنسور فرمان می*دهد که تصادف اتفاق افتاده*است. سنسور، اطلاعات لازم را از شتاب سنج دریافت می*کند. • سیستم باد کننده، با ترکیب تری نیترید سدیم و نیترات پتاسیم، گاز نیتروژن تولید می*کند. جریان گاز نیتروژن گرم، کیسه را باد می*کند. سیستم کیسه هوا، سوخت جامدی را که سریعاً می*سوزد، مشتعل کرده، مقادیر بسیاری گاز برای باد کردن کیسه ایجاد می*کند.
1919
1920
1921
کیسه سریعاً و با سرعتی در حدود ۳۲۲کیلومتر بر ساعت سریع تر از چشم به هم زدن، از محل خود خارج می*شود. یک ثانیه بعد، گاز سریعاً از سوراخ*های ریزی که در کیسه تعبیه شده خارج می*شود تا بتوانید دوباره حرکت کنید. در هر برخوردی، اصل کار و انرژی باید صدق کند و این به آن معنا ست که کار لازم برای متوقف کردن راننده برابر با انرژی جنبشی راننده*است. هر چه مسافت توقف کوتاه تر باشد، ضربه وارده نیز بیشتر است. کمربند ایمنی با بیشتر کردن مسافت توقف راننده، باعث کاهش یافتن ضربه وارده می*شود.
منبع : خلاصه ای از ویکیپدیا