موضوع: درسهایی از والنتینو روسی

وقتی خود “دکتر” معلمتان باشد، تمام ابزار لازم برای موفقیت را در اختیار دارید.




به گفته آلبرتو تبالدی، مدیر تیم VR46 و دوست نزدیک قهرمان 9 دوره موتورسواری، والنتینو روسی، موتورسواران تیم مسابقه‌ای و مدرسه VR46 روش موسوم به والنتینو را که در واقع، ماحصل 20 سال تجربه موتورسواری والنتینو به همراه جنبه دقیق علمی و هیجان و سرگرمی آن است را یاد می‌گیرند.




روسی واقعاً به کار تدریس خود عشق می‌ورزد و شور و شوق او همیشه حال و هوای رقابت و چالش را به ارمغان می‌آورد. شاگردانش لقب “دکتر” را برای او برگزیده‌اند. مسیر آموزش، مسیری خاکی است که در آن انگیزه باعث رقابت با جوان‌ترهایی مانند مارک مارکز می‌شود که در زمان اولین قهرمانی روسی در موتوجی‌پی سال 96 تنها سه سال داشت. این پیست به طول تقریبی سه کیلومتر زمانی محل تمرین گراتزیانو روسی و دوستانش بوده؛ جایی که پدر به پسر آموزش می‌داده است.




اعضای جوان تیم VR46 حال به “دکتر” انگیزه مضاعف می‌دهند تا از آن‌ها فرصت‌هایی موفق برای درخشش بسازد و کپی روسی‌ها و بیاجی‌ها خلق کند. روسی در این راستا تیم خود را در کلاس سبک موتو 3 با همکاری شریکش تلویزیون اسکای، پخش‌کننده موتوجی‌پی و مشوق تازه‌کاران تشکیل داده است. تیم مسابقه SKY VR46 متشکل از رومانو فناتی باتجربه‌تر، آندرئا مینیو و نیکولو بولگای تازه‌کار است که سابقه قهرمانی در کلاس‌های سبک‌تر را نیز داشته است.
ما از اعضای تیم اسکای در مورد احساس آن‌ها نسبت به والنتینو در مقام معلم یا مربی پرسیدیم
و در جواب:
نیکولو بولگا_
من هیچ وقت والنتینو را به‌عنوان مربی یا معلم ندیدم. اول از همه او برای من یک قهرمان و دوم یک دوست است. او آن‌قدر با شاگردانش نزدیک است که هیچ‌گاه احساس شاگرد بودن را نمی‌کنید. معلمی باجنبه و خونسرد که همیشه لبخند به لب دارد و با جدیت خود به شاگردانش انگیزه می‌دهد. او اهل نصیحت کردن نیست، بلکه مثال می‌آورد، مثالی عینی!




رومانو فناتی_
من روسی را فردی دیدم که سعی می‌کند تمام رازهای موفقیت خود را در مدرسه پیاده کند. او فردی نکته‌سنج و باریک‌بین است. به تمام جزئیات کار توجه می‌کند.




اندرئا مینیو_
من خیلی خوش‌شانس هستم که از او یاد می‌گیرم. در برخورد اول او آن‌قدر صمیمی و راحت است که احساس می‌کنید مدت‌ها او را می‌شناخته‌اید. شور و اشتیاق او در آموزش بی‌حدوحصر است. سعی می‌کنم مثل یک اسفنج، دریای دانش او را به خودم جذب کنم و از او یاد بگیرم.




داویده بولگا، پدر نیکولو که خود زمانی همچون پدر والنتینو نیز موتورسوار رقابت GP بوده می‌گوید:
“والنتینو در مقام مربی حتی به صحبت‌های بچه‌ها گوش می‌دهد. به نظر من کسی جز والنتینو و تیم اسکای وی آر لایق مربیگری پسر من نیست. “دکتر” همه چیز را می‌داند و بچه‌هایش را حتی از راه دور حمایت می‌کند.

مثلاً سال قبل که برای دور تمرینی یک دوره مسابقه به اسپانیا رفته بودیم و روسی خود غرق در یک رقابت دیگری بود و مشغولیت کاری داشت با شنیدن خبر برد پسرم، برای او پیام تبریک فرستاد. تصور کنید… این، به خودی خود چه اعتماد به نفسی به بچه‌ها می‌دهد!”






منبع : پدال

عشق است والنتینو روسی

والنتینوی تمام نشدنی

---

عصر خودرو- موتورسوار افسانه‌ای ایتالیایی هنوز به مسابقه دادن فکر می‌کند. والنتینو روسی فصل قبل با بدشانسی در روزهای آخر جایگاه نخست را از دست داد و نتوانست به هشتمین قهرمانی خود در مسابقات موتوجی‌پی یعنی بالاترین سطح مسابقات موتورسیکلت رانی دست پیدا کند. اما دوم شدن در ۳۶ سالگی ظاهرا روحیه مضاعفی در روسی کهنه کار ایجاد کرده است. روسی هفته گذشته عنوان کرد که دست کم برای دو سال دیگر در مسابقات موتوجی‌پی خواهد راند.

به گزارش پایگاه خبری«[فقط کاربران می توانند لینک هارا ببینند. ]» به نقل از دنیای اقتصاد، موتورسوار شماره 46 این روزهای یاماها در سال 1979 در یوربینیو ایتالیا به دنیا آمد. روسی در سال 1996 برای نخستین بار در یک مسابقه جهانی موتورسیکلت‌رانی حاضر شد. آن زمان کارش را در کلاس 125 سی‌سی آغاز کرد. در همان اولین حضورش نشان داد که دنیا یک پدیده جدید را در موتورسواری کشف کرده است.

او با تیم آپریلیا قهرمان کلاس 125 سی سی شد. او در فصل 96 در 16 مسابقه شرکت کرد و در هشت مسابقه به‌عنوان نخست دست پیدا کرد. در حالی که تنها 2 بار از جایگاه اول مسابقه را استارت زده بود. این مساله نشان می‌داد که او یک موتورسوار تمام عیار است و برای رسیدن به پیروزی نیاز ندارد که جلوتر از بقیه باشد. او برای پیروزی می‌جنگد و این مهم‌ترین فاکتوری است که یک موتورسوار برای پیروزی به آن نیاز دارد. در سال 2001 روسی سرانجام به آرزوی دیرینه خود یعنی رسیدن به مسابقات موتوجی‌پی رسید.

اگر چه موتوجی پی با موتورهای حجیم و سرعت‌های دیوانه وارش دنیایی متفاوت از کلاس‌های پایین‌تر بود اما همان روحیه جنگندگی والنتینوی جوان را در دومین فصل حضورش در موتوجی پی به‌عنوان قهرمانی رساند. در سال‌هایی که مایکل شوماخر در فرمول یک،یکه تازی می‌کرد، روسی هم موتوجی‌پی را به تسخیر خود درآورده بود.

پنج سال پی‌در‌پی روسی فاتح بی رقیب مسابقات موتوجی‌پی شد. دو قهرمانی دیگر از او افسانه‌ای در دنیای موتورسواری ساخت که تا به امروز تکرار نشده و قبل از او هم سابقه نداشت. آخرین قهرمانی او به سال 2009 میلادی باز می‌گردد. از آن زمان به بعد اتفاقاتی رخ داد که مانع از قهرمانی او شد. یک تصادف بی موقع در فصل 2011 او را از کورس قهرمانی کنار زد. سال 2014 خورخه لورنزو با نمایی از جوانی‌های روسی وارد میدان شد و همه را کنار زد. در فصل 2012 موتورسیکلت تیم توان رقابت با دیگر تیم‌ها را نداشت و البته در این میان شبح افزایش سن نیز به سرعت قهرمان را تعقیب می‌کرد.

اما اکنون روسی در آستانه 37 سالگی مصمم است تا یک بار دیگر روی سکوی قهرمانی قرار بگیرد. شرایط تیم و موتورسیکلت یاماها در دو فصل اخیر کاملا مناسب یک رقابت تمام عیار بوده است. اگر روسی بتواند با کمک تجربه اش از دیوار سن و سال عبور کند می‌تواند در پایان زمانی که برای خودش گذاشته، یعنی دو سال دیگر، عدد قهرمانی خود را به هشت یا حتی بیشتر برساند. اما همیشه جوان‌هایی وارد میدان می‌شوند که معادلات را به هم می‌ریزند. دقیقا مانند کاری که خود روسی با موتورسوارانی مانند لوریس کاپیروسی، مایک دوهان و کنی رابرتز کرد.