بله از لحاظ تکنولوژی روان کننده ها بر دو نوع روغنی و گازی هست. البته در کمک فنر های گازی هم از روغن استفاده می شه. اگر بخوایم فنر ها به صورت کاربردی تر تقسیم بندی کنیم به صورت کلی بر دو نوع نرم و سخت یا همون Soft و Hard تقسیم بندی می شه البته هر کدوم از این دو نوع فنر به چندیدن نوع دیگه تقسیم بندی می شه حالا ما به صورت کلی نگاه می کنیم در ایران فنر هایی روی متورسیکلت های کارخونه ای یا همون فنر های اصلی نصب می شه از نوع Normal یا Hard هستن. که معمولا نوع سفتی یا نرمی رو با توجه به نوع کاربرد متورسیکلت تعیین می کنن. حالا فرق این دو تا چیه، البته اگر بخوایم دقیق بررسی کنیم باید یه کتاب بنویسیم. به زبان ساده می گم: کمک فنر های Hard : همین طور که از اسمش معلومه فنر های سخت ضربه ی بیشتری رو به بدنه و سرنشین وارد می کنه از اون طرف فنر های Soft نرم تر سرنشین احساس آرامش بیشتری داره. و اکثر کسانی که می خوان به اصطلاح یه حالی به متورشون بدن و تیونینگش کنن می رن از این جور کمک ها نصب می کنن که قیمتش هم کمی گرونتره. تا این جاش خیلی ها ممکنه بگن، خوب پس Soft خیلی بهتره ولی این طور هم نیست هر کدومشون مزیت ها و مشکلاتی داره. خیلی ها فکر می کنن کمک فنر های نرم چون ضربه رو کمتر منتقل می کنن پس واسه سفر های آفرود (خارج از جاده، خاکی و سنگی) و حتی خیابان های پر چاله چوله خیلی بهتره ولی این نوع فنر ها اصلا برای جاده های سنگی خاکی ساخته نشده !!! این نوع فنر ها به علت نرمی زیادی که دارن با کوچک ترین پستی و بلندی (سنگ ریزه) عکس العمل نشون می دن، و حتی در هنگامی که متورسیکلت در حال عبور از روی یک سنگ 10 سانتی هست به جای اینکه لاستیک به بدنه سنگ چنگ بزنه و خودشو به جلو هدایت کنه، با گاز دادن فنر عمل می کنه و چرخ رو به طرف بالا هدایت می کنه و باعث می شه لاستیک کمترین سطح اسطکاک رو با سنگ یا سخره داشته باشه این یعنی درجا زدن !!! حالا فکرشو کنین همچین سنگ یا خاکی سر یک پیچ در مسیر آفرود یک کوه باشه، دوستان متورسوار می دونن بدترین چیز در کوهستان درجا زدنه که باعث می شه متور حرکت نکنه و فقط تعادل رو بهم بزنه. این در صورتیه که یک متورسیکلت آفرود نیاز داره در جاده های خاکی بیشترین اسطکاک رو با سطح جاده داشته باشه تا بتونه 200 کیلو وزن خودش+80 کیلو وزن سرنشین=280 کیلو گرم رو در یه جاده خاکی باشیب زیاد به جلو هدایت کنه! و یکی دیگه از معایب فنر های نرم در سرعت های بالاست در شهر یا جاده های برون شهری، خدا نکنه در سرعت بالا یک سرعت گیر جلوتون سبز شه، فنر ها به علت نرمی که دارن خیلی راحت از مانع عبور می کنن یعنی با برخورد با مانع سریع جمع می شه واین خوبه ولی بدیش اینجاست که! همه می دونن متور در سرعت های بالا میل به بلند شدن از سطح زمین رو داره به علت شکل فیزیکی که داره. همون فنر هایی که با برخورد با سرعتگیر جمع شده بود بعد از چند صدم ثانیه که از مانع عبور کرد، انرژی پتانسیل خودشو آزاد می کنه و از حالت جمع شده به حالت اولیه بر می گرده که در این موقع هست سرنشین عین یه سوارکار اسب از متور جدا می شه و برای چند لحظه متورسیکلت بی ثبات می شه. ولی فنر های سخت همچنان ظرباتشونو به سرنشین منتقل می کنن و باعث فرسوده شدن و کم شدن عمر قطعات و بدنه متورسیکلت می شه ولی از اون طرف برای مثال در یه جاده خاکی وقتی یک سنگ 10 سانتی میاد جلوتون فنر ها به علت سفت بودنشون کند عمل می کنن و لاستیک به طور کامل در سطح خارجی سنگ می شینه یه جورایی می چسبه به سنگ+وزن متورسیکلت و سرنشین باعث می شه این اسطکاک و چسندگی بیشتر شه و خیلی راحت حتی در همون لحظه سرنشین با گاز داده از روی سنگ عبور کنه. البته ببخشید اگر خیلی ساده و ابتدایی توضیح دادم قرارمون همین بود که کاربردی و ساده بیان کنیم. قبلا چند تا عکس از کمک های Soft , Hard داشتم که ساخت شرکت یاماها بود ولی هرچی گشتم پیداش نکردم، پیداش کردم بهتون نشون می دم، البته از توی اینترنت چند تایی پیدا کردم یه نکته ی دیگه اضافه کنم، حتی فنر هایی هم هست که این دو حالت رو با هم داشته باشه. در آینده دوباره در این مورد بحث و گفتگو می کنیم. عکس پایین سمت چپ مکانیزم عملکردی کمک فنر های گازی رو نشون می ده
[Only registered and activated users can see links. Click Here To Register...] [Only registered and activated users can see links. Click Here To Register...] یک نمونه از فنر با قابلیت تنظیم ارتفاع که الان در اکثر متورسیکلت های ساخت ایران نصب میشه.
[Only registered and activated users can see links. Click Here To Register...] یک نمونه دیگه ساده و بدون قابلیت تنظیم ارتفاع
[Only registered and activated users can see links. Click Here To Register...]