موضوع: ||| ↔ دیدار با یکی از کمیاب‌ترین‌ هارلی دیویدسون‌های ایران ↔ |||

[فقط کاربران می توانند لینک هارا ببینند. ]

امید آذرزمانی: همان‌قدر که تیم‌های فوتبال طرفداران متعصب و دوآتیشه دارند، در دنیای ماشین‌بازی و موتورسواری هم برندها علاقه‌مندان و طرفداران خاص خودشان را دارند. این تعصب و علاقه تا به آنجا پیش می‌رود که گاه مسائل فنی نیز در سایه تعصبات قرار می‌گیرد.
موتورسیکلت‌ها که تقریباً همزمان با ظهور خودروها متولد شدند، از دیرباز طرفداران پر و پا قرصی داشته‌اند. بسیاری عقیده دارند هیجان راندن یک موتورسیکلت سرعتی و خوابانیدن آن در پیچ به سمت داخل پیچ لذتی وصف‌ناشدنی دارد که در هیچ خودرویی قابل لمس نیست

کمپانی‌ هارلی دیویدسون
کمپانی‌ هارلی دیویدسون مثل اغلب کمپانی‌های دیگر حاصل به بار نشستن یک ایده و گسترش آن ایده است. یک جوان 21 ساله به نام ویلیلم اس‌هارلی به فکر ساخت یک موتور و نصب آن روی دوچرخه پدالی‌اش افتاد.

ویلیام این موتور ‌را به حجم 116 سی‌سی ساخت این دوچرخه موتوردار از یک دنده استفاده می‌کرد. در سال‌های بعد آرتور دیویدسون دوست نزدیک ویلیلنم هم به او پیوست و با هم در مغازه‌ای به نام ماشین‌آلات میلواکی شروع به گسترش طرح‌شان کردند. در ایام فعالیت در میلواکی برادر آرتور، والتر دیویدسون هم به یاری این دو آمد و در سال 1903 کار به پایان رسید. بعد از اتمام کار فهمیدند که قدرت این وسیله کم است و به همین دلیل در طرحی دیگر از یک موتور 405 سی‌سی و چرخ‌دنده جدید در آن استفاده کردند. در واقع این دوچرخه موتوردار آغاز نورافشانی این ستاره بود. در سال 1905 و بعد از کسب چند پیروزی در مسابقات داخلی میلواکی این دو توانستند بعد از تبلیغات 3 دستگاه از این شبیه موتورسیکلت را به فروش برسانند. در سال بعد اولین کارخانه رسمی ‌هارلی دیویدسون در خیابان چست نات ساخته شد و تا امروز هم پا برجاست و حتی دفتر مرکزی ‌هارلی هم در این مکان است.

در سال 1906 ‌هارلی توانست 50 موتورسیکلت را در همین کارخانه بسازد. سال 1907 سال شکوفایی ‌هارلی بود؛ زیرا هم شرکت و برندشان ثبت رسمی شد و هم توانستند با توسعه کارخانه 150 دستگاه موتورسیکلت تولید کنند. همزمان با فارغ‌التحصیلی‌ هارلی از دانشگاه مهندسی مکانیک در سال 1907، نیروهای پلیس هم به جمع مشتریان این موتورسیکلت پیوستند و اولین موتورسیکلت دو سیلندر دنیا به نام V-twin هم ساخته شد.

در سال 1911 که توأم بود با زبانه کشیدن آتش جنگ جهانی اول، ارتش آمریکا 15000 دستگاه ‌هارلی دیویدسون سفارش داد. در سال 1920 دیگر ‌هارلی دیویدسون به بزرگترین کمپانی موتورسیکلت‌سازی دنیا بدل شده بود و مشتریانش در 67 کشور دنیا ‌هارلی سوار می‌شدند. درخشش این کمپانی تا اواسط دهه 70 میلادی ادامه داشت اما در این سال‌ها ژاپنی‌ها مثل بخش خودرو در بخش موتورسیکلت هم وارد شدند و کم‌کم گوی سبقت را از رقبا ربودند. این در شرایطی بود که ‌هارلی در سال 1960 بیش از 400 هزار دستگاه موتورسیکلت در آمریکا فروخته بود و 70‌درصد از بازار فروش را در اختیار داشت. کار به جایی رسید که در دهه 80 جوکی در میان مردم نقل می‌شد که اگر می‌خواهی ‌هارلی بخری دو تا بخر. یکی برای سواری و یکی برای قطعات یدکی! اما در اواخر دهه 80 و سپردن ضمام مدیریت این برند به ووگان بیلز او موفق شد ‌هارلی را از فرش دوباره به عرش برساند. در سال 2000‌ هارلی به عنوان شرکت برتر سال در آمریکا انتخاب شد و در سال 2002 در جشن 100 سالگی این کمپانی بیش از 250 هزار نفر از سراسر دنیا با موتورسیکلت‌های ‌هارلی دیویدسون شرکت کردند. در دهه اول قرن 21 فورد هم در همکاری جالبی با ‌هارلی از لوگوی این شرکت بر روی مدل F150 استفاده کرد. این مدل دارای مشخصات خاصی بود. بگذریم! اکنون که هارلی دیویدسون در اوج قرار دارد و صفحات کاتالوگ و آپشن‌هایش به بیش از 800 صفحه رسیده است، می‌پردازیم به معرفی مدل sportster مدل 2008.

Sportster
هارلی دیویدسون همانند جیپ پایه‌گذار یک سبک و کلاس خاص است. بارها دیده و شنیده‌ایم که مردم یک خودروی فورویل درایو ‌را بدون در نظر گرفتن برندش جیپ خطاب کردند و یا موتورسیکلتی با نشیمن‌گاه پایین و قطعات کرومی را ‌هارلی نامیدند. این موضوع نمایانگر یک اصالت ذاتی است که در طول دوران حفظ شده و گسترش یافته است.

اسپرت استر یک موتورسیکلت شهری زیباست که شما می‌توانید در سفرهای برون شهری کوتاه هم به راحتی از آن استفاده کنید. این موتورسیکلت برای اولین بار در سال 1957 از سوی‌ هارلی به تولید رسید و تا سال 2010 در لیست فروش کمپانی قرار داشت. هارلی دیویدسون در سال‌های 1952 تا 1956 یک نمونه به نام کا سری را به تولید رساند که از موتور دو سیلندر تخت استفاده می‌کرد و این موتور در حقیقت پایه‌گذار مدل اسپرت استر است و بعد از آن اسپرت استر جایگزین این مدل شد. انجین‌های مورد استفاده در اسپرت استر عمدتاً 750 ،883،1000،1100 و 1200 سی‌سی بودند و البته بیشترین فروش هم متعلق به مدل 1200 سی‌سی است. جالب آنکه در بازار اروپا که بیشتر موتورسیکلت‌های ژاپنی و البته اروپایی حضور دارند نیز این مدل از فروش خوبی برخوردار بوده است. موتورسیکلتی که در ایران با آن ملاقات کردیم مدل سال 2008 میلادی است. ظاهر کلاسیک و سبک طراحی جالب آن هر بیننده‌ای را مجذوب می‌کند. دو شاخه کشیده رو به جلو و باک دو رنگش زیباست و از آن دسته موتورسیکلت‌هایی است که برای چاپر کردن (سبکی از موتورسیکلت‌ها که با تغییر در زاویه و اندازه دو شاخه فرمان و نشیمن‌گاه و همین‌طور چرخ عقب و ... حاصل می‌شود) پتانسیل خوبی دارد.

از مشخصات همیشگی موتورهای‌هارلی دیویدسون استفاده از فاز کروم به مقدار زیاد است. البته این کروم‌ها مانند بسیاری از موتورسیکلت‌های وطنی یا چینی به زودی زنگ نمی‌زند و بعد از گذشت یک سال کدر هم نمی‌شود.

زیباترین بخش بدنه بی‌شک اگزوزهای کرومی دوبل آن است که به شکل کلاسیک طراح شده‌اند که یکی عقب‌تر و دیگری جلوتر قرار دارد. برعکس بسیاری از مدل‌های این برند چراغ جلو کوچک طراحی شده به شکلی که در میان فضای بین دو شاخه جلو کاملاً جای می‌گیرد. راهنماها در اطراف فرمان قرار دارند که از نظر ایمنی بهتر هم دیده می‌شوند.

در عقب موتورسیکلت چیز خاصی برای وصف وجود ندارد و فقط کیفیت قطعات و هماهنگی طرح است که به چشم می‌خورد. لاستیک عقب با قطر 195 میلی‌متری‌اش ساخت کمپانی دانلوپ است و به دلیل سفارش شرکت‌ هارلی حتی بر روی بدنه لاستیک نوشته و آرم‌ هارلی دیویدسون نیز حک شده است.

وقتی سوار بر این موتورسیکلت می‌شوید در لحظه اول با در دست گرفتن فرمان و فشردن دکمه استارت صدای زیبای موتورهای‌ هارلی دیویدسون را می‌شنوید که در هیچ موتورسیکلت دیگری در دنیا وجود ندارد. احساس شما بی‌شک احساس قدرت خواهد بود. از نظر جثه و اندازه این موتورسیکلت زیاد هم بزرگ نیست اما وزن بالای آن باعث می‌شود در کنترلش کمی دقت کنید.

در طول برگزاری تور کلاسیک هیات اتومبیلرانی و موتورسیکلت‌رانی تهران بارها در مورد این هندلینگ و سواری این موتورسیکلت با راکب آن آقای بابک شعبان‌بیگی صحبت کردیم که ایشان بر هندلینگ خوب و قدرت مناسب آن در همه دورها به خصوص در دورهای ابتدایی موتور تأیید کردند.

در پیچ‌ها سبک راندن چنین موتورسیکلتی متفاوت است زیرا نمی‌توان آن را در درون پیچ زیاد خم کرد و باید با وزن بدن کنترلش کرد. البته پیشرانه 1200 سی‌سی آن در وسط قرار دارد و به دلیل مرکز ثقل وزنی پایین تعادل خوبی در حرکت خواهید داشت. به دلیل قرار‌گیری دست‌ها در زاویه مناسب دچار خستگی نمی‌شوید و هر لحظه که اراده کنید کیلومتر‌شمار که تا 220 کیلومتر مدرج شده را می‌توانید به انتهای کورسش برسانید.

باک این موتور زیبا در حدود 20 لیتر حجم دارد و سیستم سوخت‌رسانی‌اش کماکان کاربراتوری است. البته اسپرت استر زیاد هم با تکنولوژی غریبه نیست زیرا سیستم جرقه‌زنی آن توسط یک مرکز مدیریت الکترونیکی کنترل می‌شود. زاویه قرارگیری دو سیلندر موتور در کنار یکدیگر 45 درجه است و در هر یک از سیلندر‌ها در حدود 600 سی‌سی سوخت و هوا جا می‌گیرد. نشیمن‌گاه خودرو چرمی است و از ارگونومی خوبی برخوردار است.

یکی از نکات جالب توجه در مورد این‌ هارلی آنکه به جای استفاده از زنجیر از تسمه برای انتقال نیروی موتور استفاده می‌کند. این تسمه که مخالف با اکثر موتورسیکلت‌ها در سمت راست نصب شده است شکل خاصی دارد و با استفاده از دندانه‌های موجود در بدنه خود می‌تواند نیروی موتور را با کمترین صدای ممکن و البته ضربه کمتر به چرخ عقب انتقال دهد.

یکی دیگر از مزایای استفاده از تسمه هم عدم نیاز به نگهداری و یا سرویس خاص است که در سیستم زنجیر وجود دارد. گیربکس 5 سرعته این موتورسیکلت هم با ضرایب مناسب باعث می‌شود در موقع رانندگی با رسیدن به هر شیب و یا سرازیری هم نیاز به تعویض مکرر دنده نباشد و البته از گشتاور مناسب و 91 اسب‌بخار نیروی موتور هم نباید غافل شد. سیستم تعلیق در عبور از ناهمواری‌ها خوب عمل می‌کند ولی اگر چاله‌ها کمی عمیق باشند ضربات دیرتر دفع می‌شوند که این موضوع در دوشاخه جلو بیشتر احساس می‌شود.

در پایان از آقایان بابک شعبان‌بیگی و سینا صدوقی به دلیل انجام همکاری در تهیه این گزارش تشکر می‌کنیم.




منبع : دنیای خودرو