موضوع: نبرد در بیابان

نویسنده : ماهنامه خودرویاب ـ شماره 5 ـ مهندس مهدی قنواتی



KTM علیه BMW

Adventure به آن دسته از موتور سیکلت هایی اتلاق می شود که توانایی مقابله با مشکلات و سختی های صحرا و بیابان را دارا می باشند. گذشت زمان استیل و قیافه این دسته از موتور سیکلت ها را شبیه انواع تریل و کراس کرد. قدرت، مانورپذیری و توانایی تیک آف نیز بخش دیگری از شباهت های عملکردی این موتور سیکلت ها با موتورهای پرشی تریل و کراس است.
موتورسیکلت های دو منظوره ای که علاوه بر توانایی حرکتی در خیابان ها و بزرگراه ها، آرزوی هر فرد ماجراجویی را که به دنبال تسخیر صحرا است برآورده می کند. موتور سیکلت های مدل 950R KTM و HP2 BMW نمونه ای از بهترین های دنیای موتور سیکلت جهان به حساب می آیند که در این مقاله به مشخصات فنی و مقایسه این دو مدل خواهیم پرداخت.

تحلیل مقایسه
در بررسی اولیه این موتور دو موتور سیکلت خیابانی و بیابانی نکته اول؛ ((ادونچر)) نبودن این دو مدل مورد آزمایش بود که البته با توجه به عملکرد فوق العاده آنها تا حدودی نیز می توان جایگاهی در کلاس ادونچرها برای آنها پیدا کرد.
برای توضیح مطلب کافیست بدانید اکثر موتور سیکلت هایی که در کلاس "ادونچر" قرار می گیرند توان تولیدی حدود 100 اسب بخار و حداکثر سرعتی بیش از 210 کیلومتر بر ساعت را دارند. این در حالیست که موتور سیکلت های KTM و BMW به ترتیب توانایی رسیدن به حداکثر سرعت 203 و 222 کیلومتر بر ساعت را دارند. پس درمی یابیم که این دو مدل مورد بحث را می توان در جایگاه موتور سیکلت های "ادونچر" قرار داد هر چند که شعاع حرکتی آنها در حدود 160 کیلومتر بیشتر نمی باشد.
در هر دو موتور سیکلت با توجه به اینکه با وزن بسیار کم توان کمی در مقابل باد دارند، رینگ های 21 اینچ برای جاده های مخصوص بیابانی طراحی شده، سیستم فنربندی میزان حرکت زیاد بوده و همچنین فاصله کف آنها تا زمین زیاد بوده، اصول شکل گیری آنها برای سواری در بیابان صورت پذیرفته است.



آزمایش سرعت
بزرگترین تفاوت در میان این دو مدل مورد بحث، تفاوت در سرعت ثانویه آنها بود. جایی که KTM به خاطر برخورداری از وضعیت آیرودینامیک هجومی تر بسیار سریع تر از همتای خود یعنی HP2 BMW بود.
موتور سیکلت BMW HP2 به خاطر فاصله زیاد کف آن با زمین و همچنین شرایطی را که پیشرانه خورجینی آن با توجه به میزان هوای عبوری در زیر موتور ایجاد می کند، امکان رسیدن به حداکثر سرعت بالای 203 کیلومتر بر ساعت را برای این موتور سیکلت، بسیار سخت و دشوار می سازد. این در حالی است که وضعیت برای رقیب بگونه ای است که به دلیل باریکتر بودن بدنه، هوا بهتر شکافته شده و در نتیجه موتور سیکلت اتریشی KTM بر روی سطح دریاچه خشک شده و آسفالت به ترتیب توانایی رسیدن به سرعت های 206 و 222 کیلومتر را دارا می باشد.

آزمایش در مسیرهای سخت و دشوار
آزمایش اصلی در مسیرهای سخت و دشوار صورت گرفت که در واقع سایر تفاوت ها میان این دو موتور سیکلت نمایان شد. در هنگام سواری با موتور سیکلت KTM احساس سنگین تر بودن مخصوصا در هنگام توقف ها به شما القا می شود، زیرا تمرکز وزن نسبت به موتور سیکلت BMW HP2 در نقطه بالاتری قرار دارد که البته با افزایش سرعت این احساس نا محسوس می شود.
در مسیرهای بیابانی که معمولا عبور و حرکت با مشکلاتی همراه است، پایین بودن مرکز ثقل یک موتور سیکلت بسیار به کمک آن می آید. این دقیقا چیزی است که BMW HP2 بدان افتخار می کند چرا که به دلیل پایین تر بودن مرکز ثقل، در سرعت های بین 25 الی 160 کیلومتر برتری اش را به رخ رقیب می کشد چرا که KTM دارای یک نقطه تعادل بسیار باریک می باشد. مشکل دیگر موتور سیکلت KTM در سیستم سوخت رسانی برای پیشرانه دو سیلندرش که معمولا از فیلتر ذغالی آۀن سرازیر شده و بدین ترتیب استارت زدن مجدد بسختی صورت می گیرد.
کنترل موتور سیکلت BMW HP2 به دلیل برخورداری از کشش به خاطر کمک فنرهای گازی آن که در تمامی شرایط وزن بیشتری را بر روی چرخ عقب منتقل می کند، نسبت به موتور سیکلت KTM 950R بسیار بهتر است.
کمپانی KTM برای مقابله با برتری های از دست رفته، یک دو شاخه به قطر 43 میلیمتر را برای موتور سیکلت 950R در نظر گرفته که به راحتی بصورت معکوس ضربات وارده را جذب می کند. این مساله ای است که کمپانی BMW از آن رنج می برد. اما BMW نیز برای جبران مافات برگه برنده خود را رو می کند. این برگه برنده چیزی نیست جز برتری بی چون و چرای هدایت در تمامی مسیرها به استثنا مسیرهای شنی است.
در پایان این مقایسه پایاپای بایستی اشاره داشت که در مجموع موتور سیکلت کمپانی KTM با کد 950R ارزان تر اما با سیستم های تکنولوژی به مراتب کمتری نسبت به موتور سیکلت BMW HP2 که البته برای رسیدن به این مدل با امکانات فراوان تر، باید بهایی در حدود 9 هزار دلار را پرداخت.