موضوع: یک روز آفرود در دیزین همراه با حادثه

نوشته اصلی توسط soroush adventure

چقدر بهت گفتم بیا کوهسار اصول اولیه افرود رو عملی بهت بگم !

به منم یاد بدید

---------- Post added at 03:39 PM ---------- Previous post was at 03:33 PM ----------

امروز رفتم تو اتوبان امام علی که دارن میسازن یه خورده گازو گوز کردم چند تا سوال دارم
1. یه جا خواستم از یه تپه خاک که زیرشم آب بود برم موتور رفت تو آب و خاک گیر کرد خوردم زمین فکر کنم خاکش نرم بود حالا شما میرید آفرود همش خاک سفته یا نرم هم هست؟
2.بعد من تو خاکی تمام دنده ها رو پر میکردم و موتور خیلی عقبش خطرناک بود و چپ و راست میرفت آیا باید دنده رو پر کرد؟ سریع رفت؟ متوسط سرعت درخاکی چقدره؟
3.من لاستیک عقبم عاجش 20 درصده و جلو 50 درصد این لاستیک ها برای آفرود چطوره؟
اگر جای این سوالا اینجا نبود عذر میخوام انتقال بدید

رئیس کنجی روان سرکشه باید حواست بهش باشه

دیگه هر که طاووس خواهد جور هندوستان کشدددد

نوشته اصلی توسط Kenji

رفت:

تازه از اینجا به بعد فکر کنم ماجرا شروع می شه.

راه پایین رفتن که نبود. پس من به آقای بهرامی و کی تی امشون زحمت دادم و ترکشون نشستم و به راز آفرینش ایمان آوردم.

در مورد کی تی ام 250 فقط همین رو می شه گفت: "هیچ موتوری در ایران وجود نداره که بتونه به راکبش تا این حد لذت بده. حتی به ترکنشینش"

در شیب بسیار بالا نزدیک به 4 بار سر موتور اومد بالا که با تجربه و مهارت بی نظیر آقای بهرامی شیب ها یکی بعد از دیگری رد می شد!

به همین وضع از آسفالت به طرف پایین حرکت کردیم. تقریبا کاملا هوا تاریک شده بود. با دیدن ترافیک فوق العاده سنگین تصمیم بر این گرفته شد که از دل کوه به سمت انتهای اتوبان ارتش مسیر رو تغییر بدیم. تقریبا تاریکی مطلق! دل کوه! صدای 4 موتور زوزه می کشید و تجربه ی بی نظیری بود.

کی تی ام در شتاب قابل وصف نیست. در همین مسیر آقای بهرامی وقتی دستشون رو می پیچوندن تا گاز بیشتری به موتور بدن اگر من ایشون رو ول می کردم هیچ وقت نمی تونستم خودم رو نگه دارم و قطعا با موتور دهها متر فاصله می گرفتم.

غرش کی تی ام واقعا گوش نواز ترین صداییه که یه موتور 250 سی سی می تونه تولید بکنه.

و صد البته راکب کی تی ام باید مهارتی داشته باشه که در انواع پیچ دو ترک واقعا باور نکردنی حرکت کنه که آقای بهرامی بی نظیر انجام می دادن.

===

عکس ها اضافه می شن.

خدمت دوستان عرض کنم که وقتی علیرضا رو موتور من نشست هوا تقریبا تاریک بود. اون قسمت فشم به تهران هم تاریکی مطلق.

می خواستم گاز بدم و خا ک ریز های کنار جاده رو بالا برم هیچ چیز نمی دیدیم. دوستان می دونند خود چراغ موتور جلو رو یک بعدی روشن می کنه پس سایه ایجاد میشه تو ناهمواری آفرود.

خیلی با احتیاط اومدم ولی با این حال چند مرتبه جلوی موتور آسمون رو ماچ کرد که اگر سریع گاز رو ول نکنی سریع موتور بر میگرده. اگر هم کم گاز بدی تو شیب می مونی.

یک حد وسط داره خصوصا 2 ترک که تعادل بسیار مشکل هست. خلاصه شب بود و من خیلی رعایت کردم. اگر می خواستم گاز بدم دقیقا حس سوار شدن رو ترن هوایی های خفن رو داری.


دائم می گفتم علی رضا خودت رو محکم نگه دار. آخر وقت و خسته بودیم. اگر یک لحظه دستش ول می شد تمام بود. اون هم با کنجکاوی سرش رو آورده بود کنار کاسکت من داشت جلو

رو نگاه می کرد.

تنها نکته روحیه هست. بعضی ها بعد از حادثه می شینن عزا میگیرن و حال همه رو خراب می کنند. اما در برگشت روحیه مثل شروع برنامه خوب بود.

---------- Post added at 03:46 PM ---------- Previous post was at 03:39 PM ----------

نوشته اصلی توسط شفیع

علی آقا،
به نظرم مشکل از همون دو ضعف روان هست !
روان موتوریه که در شیب های تند باید دور بگیره (سرعت بگیره) و این دور گرفتن تا یه جایی می تونه موتور هدایت کنه، بقیه اش ...
و ترمز عقب، ...

من گاها به شوخی می گم...

می گم روان رو بدید به من و موتور من رو بگیرید... اگر بخوام گاز بدم با روان محال هست تو آفرود بهش برسید.

جواب خیلی ساده هست... با موتور من اشاره کنی راکب رو پرت می کنه...

توانایی که بخواد همون روان رو بیاره تو مسیر های صعب العبور کم نیست.

نوشته اصلی توسط ****

رضا رو ببر دفعه بد کنجی . نگاه چه مظلومه

نمی دونم روانش چه رنگیه این خیلی مهمه.

رضا روانت سفید که نیست؟

من خودم فردا یه اسپری قرمز دارم می گیرم همه جاش رو از سفیدی در بیارم. یه چیز تو مایه های 13 ه روان سفید

نوشته اصلی توسط nopo

راستی توی عکسها شلوارت پارچه نظامی بود فکر کنم تو بسیجی هستی!!!!

هاها شوخی کردم پارچه آمریکایی بود.منم دنبال این پارچه میگردم.ولی اصلش رو پیدا نکردم.

این نوع پارچه با نام آرپات Arpat هست. اسم استتارش درواقع آرپات هست که تو تهران به کامپیوتری معروف شده. وقتی تنها کوه میرید اصلا توصیه نمی کنم این نوع پارچه رو بپوشید چون اگر خدایی نکرده گم بشید یا اتفاقی براتون بیافته هرگز کسی از فاصله ی دور نمی تونه ببینتتون.

شلوار و بادگیر من هم از نوع Gortex این مدل بود که جلوی باد رو می گرفت و عرق رو رد می کرد.

نوشته اصلی توسط شفیع

علی آقا،به نظرم مشکل از همون دو ضعف روان هست !روان موتوریه که در شیب های تند باید دور بگیره (سرعت بگیره) و این دور گرفتن تا یه جایی می تونه موتور هدایت کنه، بقیه اش ...و ترمز عقب، ...

آقای شفیع عزیز متاسفم از اینکه منظور شمارو دقیقا نگرفتم ممکنه بیشتر توضیح بدی برادر ؟ممنون

من هم والا چیزی نفهمیدم.

ترمز عقب من که لنت نداشت نگرفت.

مشکل روان کجاش بود؟

تو کشتی می گفتن انقدر فن رو بزنید تا بیافته تو جونتون. بعد دیگه ناخود آگاه فن رو می زدیم.

==

تو آفرود هم فکر می کنم همینه و مشکل ترمز جلو نگرفتن یا دنده نزدن من هم دقیقا بحث تجربه بود. ایشالا دفعه بعد حتما یا ترمز جلو می گیرم یا می زنم تو دنده یا موتورو میندازم زمین.


تمرین لازمم.