موضوع: انجمن شاعران آماتور

مطالب دست نوشته خودتون و یا شعرهایی که به نظرتون جالب هست می تونین اینجا قرار بدین.

کوله بارم بر دوش، سفری باید رفت،
سفری بی همراه،
گم شدن تا ته تنهایی محض،
یار تنهایی من با من گفت:
هر کجا لرزیدی،
از سفرترسیدی،
تو بگو، از ته دل
من خدا را دارم...
شاید این چند سحر فرصت آخر باشد که به مقصد
برسیم

من فکر کنم یه هفته دیگه این کاربر nazamm دیگه تو این سایت فعالیت کنه قسمت گفتگوی آزاد سایت بیشتر معروف میشه تا قسمت های تخصصی
یکی از مدیرا شاعر از آب در میاد Kenji
یکی دیگه سازنده جوک میشه Alireza
.
.
.
و به ترتیب همه شکوفا میشن
چه میکنه این nazamm (البته اگه بتونه)

مرسی از لطف کاربر عزیز آقای reza ktm
اینکه مدیرای سایت و همچنین کاربران لطف می کنن و مطالب و دنبال می کنن انگیزه منو واسه تاپیکای جدید بیشتر می کنه.
به امید پست های زیبا و زیبا تر


---------- Post added at 10:22 PM ---------- Previous post was at 10:21 PM ----------

این متن زیبا از ویکتور هوگو از دست ندید:

اول از همه برایت آرزومندم که عاشق شوی،
و اگر هستی، کسی هم به تو عشق بورزد،
و اگر اینگونه نیست، تنهائیت کوتاه باشد،
و پس از تنهائیت، نفرت از کسی نیابی.
آرزومندم که اینگونه پیش نیاید، اما اگر پیش آمد،
بدانی چگونه به دور از ناامیدی زندگی کنی.
برایت همچنان آرزو دارم دوستانی داشته باشی،
از جمله دوستان بد و ناپایدار،
برخی نادوست، و برخی دوستدار
که دست کم یکی در میانشان
بی تردید مورد اعتمادت باشد.
و چون زندگی بدین گونه است،
برایت آرزومندم که دشمن نیز داشته باشی،
نه کم و نه زیاد، درست به اندازه،
تا گاهی باورهایت را مورد پرسش قرار دهد،
که دست کم یکی از آنها اعتراضش به حق باشد،
تا که زیاده به خودت غرّه نشوی.
و نیز آرزومندم مفیدِ فایده باشی
نه خیلی غیرضروری،
تا در لحظات سخت
وقتی دیگر چیزی باقی نمانده است
همین مفید بودن کافی باشد تا تو را سرِ پا نگهدارد.

همچنین، برایت آرزومندم صبور باشی
نه با کسانی که اشتباهات کوچک میکنند
چون این کارِ ساده ای است،
بلکه با کسانی که اشتباهات بزرگ و جبران ناپذیر میکنند
و با کاربردِ درست صبوری ات برای دیگران نمونه شوی.
و امیدوام اگر جوان که هستی
خیلی به تعجیل، رسیده نشوی
و اگر رسیده ای، به جوان نمائی اصرار نورزی
و اگر پیری، تسلیم ناامیدی نشوی
چرا که هر سنّی خوشی و ناخوشی خودش را دارد
و لازم است بگذاریم در ما جریان یابند.
امیدوارم حیوانی را نوازش کنی
به پرنده ای دانه بدهی، و به آواز یک سَهره گوش کنی
وقتی که آوای سحرگاهیش را سر می دهد.
چرا که به این طریق
احساس زیبائی خواهی یافت، به رایگان.
امیدوارم که دانه ای هم بر خاک بفشانی
هرچند خُرد بوده باشد
و با روئیدنش همراه شوی
تا دریابی چقدر زندگی در یک درخت وجود دارد..
بعلاوه، آرزومندم پول داشته باشی
زیرا در عمل به آن نیازمندی
و برای اینکه سالی یک بار
پولت را جلو رویت بگذاری و بگوئی: این مالِ من است.
فقط برای اینکه روشن کنی کدامتان اربابِ دیگری است!
و در پایان، اگر مرد باشی، آرزومندم زن خوبی داشته باشی
و اگر زنی، شوهر خوبی داشته باشی
که اگر فردا خسته باشید، یا پس فردا شادمان
باز هم از عشق حرف برانید تا از نو بیاغازید.
اگر همه ی اینها که گفتم فراهم شد
دیگر چیزی ندارم برایت آرزو کنم

روزه دارم من و افطار از آن لعل لب است
آري افطار رطب در رمضان مستحب است

روز ماه رمضان زلف ميفشان كه فقيه
بخورد روزه خود را به گمانش كه شب است

زير لب وقت نوشتن همه كس نقطه نهد
اين عجب نقطه خال تو به بالاي لب است

يارب اين نقطه لب را كه به بالا بنهاد ؟
نقطه هر جا غلط افتاد مكيدن ادب است

شحنه اندر عقب است ومن از آن مي ترسم
كه لب لعل تو آلوده به ماء العنب است

منعم از عشق كند ناصح و آ گه نبود
شهرت عشق من از ملك عجم تا عرب است

گر صبوحي به وصال رخ جانان جان داد
سودن چهره به خاك در كويش سبب است

شعر از شاطر عباس صبوحی قمی

یاد باد آنکه سر کوی تو ماوایم بود
دیدن حسن تو هرروز تمنایم بود


کارتن خواب سرکوی تو بودم هرشب
عکس زیبای تو در زیر مقوایم بود


یاد باد آنکه دلم پیش دلت بود گرو
لب بشقابی تو آخر رویایم بود


یاد باد آنکه چو لب بهر سخن وا کردی
غیر گوشم متوجه به تو هرجایم بود

با خرانی که به جز من به توعاشق بودند
روز و شب بر سر دیدار تو دعوایم بود



یک نماینده مجلس شده بودم کامل
چین گیسوی شما مجلس شورایم بود


گرچه شورای نگهبان لبت مانع شد!
هوس بوسه ز لبهات به لبهایم بود



سخنان تو مرا در هچل انداخت... بله
من ملک بودم و فردوس بر این جایم بود



(قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود)
ورنه از دست ستم های تو (نی) لایم بود


(من بیچاره چو زلف تو رها می کردم)
وضع من بهتر ازین حالت حالایـم بود


این سوالیست که البته مرا خواهد کشت
پـشت من جای درآوردن بـابـایم بـــود؟

عالی بود

چشم چشم دو ابرو نگاه من به هر سو
پس چرا نیستی پیشم ؟ نگاه خیس تو کو؟
گوش گوش 2 تا گوش، یه دست باز یه آغوش
بیا بگیر قلبمو یادم تورو فراموش،
چوب چوب یه گردن، جایی نرو تو بی من
دق می کنم میمیرم، اگه دور بشی از من
دست دست 2 تا پا ، یاد تو مونده اینجا
یادت میاد که گفتی، بی تو نمیرم هیچ جا
من ؟ من ؟ یه عاشق ، همون مجنون سابق.....


---------- Post added at 10:34 PM ---------- Previous post was at 10:19 PM ----------

هل دانشگاهم
حرفه ام حرافى است!
جزوه اى دام از عهد عتيق
مطلبش بكر _ عميق!

اهل دانشگاهم
مركبم بود ژيان
خوش خراميدن را كبك از او مى آموخت!
موتورش وقتى سوخت..
مكانيكها همه عاشق بودند
عاشق قطعه نو
با دلار آزاد
خانه شان ويلا باد!
هستى ام رفت به باد!!

اهل ته قيقاتم
مي زنم گاه سرى
به كلاس آزاد
تا كنم اهل و عيالم را شاد!
حق تدريس مرا مي دانى؟
كمتر از كارگر افغاني !

وقت تدريس مرا اندر مغز
جريان دارد قرض
نوسان دارد ارز!

عصر هنگام غروب
با تني كوفته بر مى گردم
حالتم يك جورى
در كفم لنگ خروسى. عدسى.بلغورى!!

گوش من زنگى زد
چه كسى بود صدا زد " استاد! خانه ات خواهم داد!"

اهل دانشگاهم
حرفه ام حرافى است
باز بگم يا كافى است؟!

---------- Post added at 10:56 PM ---------- Previous post was at 10:34 PM ----------

شعر بسیار زیبا از مهرداد اوستا از عشق و خیانت:

وفا نكردی و كردم، خطا ندیدی و دیدم
شكستی و نشكستم، بُریدی و نبریدم

اگر ز خلق ملامت، و گر ز كرده ندامت
كشیدم از تو كشیدم، شنیدم از تو شنیدم

كی ام، شكوفه اشكی كه در هوای تو هر شب
ز چشم ناله شكفتم، به روی شكوه دویدم

مرا نصیب غم آمد، به شادی همه عالم
چرا كه از همه عالم، محبت تو گزیدم

چو شمع خنده نكردی، مگر به روز سیاهم
چو بخت جلوه نكردی، مگر ز موی سپیدم

بجز وفا و عنایت، نماند در همه عالم
ندامتی كه نبردم، ملامتی كه ندیدم

نبود از تو گریزی چنین كه بار غم دل
ز دست شكوه گرفتم، بدوش ناله كشیدم

جوانی ام به سمند شتاب می شد و از پی
چو گرد در قدم او، دویدم و نرسیدم

به روی بخت ز دیده، ز چهر عمر به گردون
گهی چو اشك نشستم، گهی چو رنگ پریدم

با مدیر باشگاه با احترام صحبت کنید دوستان

درنگاهت خوانده ام غرق تمنایی هنوز
گرچه درجمعی ولی تنهای تنهایی هنوز
بی توامشب گریه هم با من غریبی میكند دیده درراهندچشمانم كه بازآیی هنوز

---------- Post added at 10:06 PM ---------- Previous post was at 09:15 PM ----------

به نام خدایی که زن آفرید
حکیمانه امثال ِ من آفرید

خدایی که اول تو را از لجن
و بعداً مرا از لجن آفرید !

برای من انواع گیسو و موی
برای تو قدری چمن آفرید !

مرا شکل طاووس کرد و تورا
شبیه بز و کرگدن آفرید !

به نام خدایی که اعجاز کرد
مرا مثل آهو ختن آفرید

تورا روز اول به همراه من
رها در [فقط کاربران می توانند لینک هارا ببینند. ] عدن آفرید

ولی بعداً آمد و از روی لطف
مرا بی کس و بی وطن آفرید

خدایی که زیر سبیل شما
بلندگو به جای دهن آفرید !

وزیر و وکیل و رئیس* ات نمود
مرا خانه* داری خفن آفرید

برای تو یک عالمه کِیْسِ خوب
شراره ، پری ، نسترن آفرید

برای من اما فقط یک نفر
براد پیت من را حَسَنْ آفرید !

برایم لباس عروسی کشید
و عمری مرا در کفن آفرید

به نام خدایی که سهم تو را
مساوی تر از سهم من آفرید






---------- Post added at 10:34 PM ---------- Previous post was at 10:06 PM ----------

به*نام خداوند مردآفرین
که بر حسن صنعش هزار آفرین


خدایی که از گِل مرا خلق کرد
چنین عاقل و بالغ و نازنین

خدایی که مردی چو من آفرید
و شد نام وی احسن*الخالقین


پس از آفرینش به من هدیه داد
مکانی درون بهشت برین


خدایی که از بس مرا خوب ساخت
ندارم نیازی به لاک، همچنین


رژ و ریمل و خط چشم و کرم
تو [فقط کاربران می توانند لینک هارا ببینند. ] را طبیعی ببین



دماغ و فک و گونه*ام کار اوست
نه کار پزشک و پروتز، همین!



نداده مرا عشوه و مکر و ناز
نداده دم مشک من اشک و فین!



مرا ساده و بی*ریا آفرید
جدا از حسادت و بی*خشم و کین


زنی از همین سادگی سود برد
به من گفت از آن سیب قرمز بچین



من ساده چیدم از آن تک*درخت
و دادم به او سیب چون انگبین



چو وارد نبودم به دوز و کلک
من افتادم از آسمان بر زمین



و البته در این مرا پند بود
که ای [فقط کاربران می توانند لینک هارا ببینند. ] پاکیزه و مه*جبین



تو حرف [فقط کاربران می توانند لینک هارا ببینند. ] را از آن گوش گیر
و بیرون بده حرفشان را از این



که زن از همان بدو پیدایش*ات
نشسته مداوم تو را در کمین

زندگی زورقی است شکسته میان موج هی پر تلاتم زندگی
..........

اینوچند سال پیش سراییدم بقیه اش را یادم نیست

گلی از شاخه اگر می چینیم

برگ برگش نکنیم
و به بادش ندهیم
لااقل لای کتاب دلمان بگذاریم
و شبی چند از آن را
هی بخوانیم و ببوسیم و معطر بشویم

شاید از باغچه کوچک اندیشه مان گل روید